ایتنا - فضانوردان هر ماه که در فضا به سر می‌برند، به طور متوسط بیش از یک درصد از توده استخوانی خود را از دست می‌دهند.

دانشمندان بر این باورند که کاهوی دستکاری ژنتیکی شده (تراریخته) که در فضا رشد کرده است، می‌تواند به فضانوردان در مقابل ضایعات استخوانی و تحلیل رفتن استخوان‌ها در ماموریت‌های فضایی به مریخ کمک کند.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، فضانوردان هر ماه که در فضا به سر می‌برند، به طور متوسط بیش از یک درصد از توده استخوانی خود را از دست می‌دهند؛ حالتی که با نام استئوپنیا شناخته می شود.

کوین ییتس، دانشجوی تحصیلات تکمیلی که این کار پژوهشی را ارائه کرده است، می‌گوید: «در حال حاضر فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی برای حفظ توده استخوانی برنامه‌های ورزشی خاصی دارند، اما آن‌ها معمولا بیشتر از شش ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی نمی‌مانند.»

اما فضانوردان برای طی مسیر به سوی مریخ ۱۰ ماه زمان لازم دارند و در ادامه پیش از آنکه دوباره به زمین بازگردند، یک سال روی این سیاره به سر خواهند برد.

اثرات منفی استئوپنیا در این ماموریت سه ساله را می‌توان با استفاده از دارویی که حاوی یک بخش پپتید از هورمون پاراتیروئید انسانی (PTH) است، کم کرد. اما در حالی که این موضوع می‌تواند توده استخوانی را در ریزگرانش ترمیم کند، این روش مستلزم تزریق روزانه و در مقدار زیاد است که در این سفر غیرعملی است.

از این رو دانشمندان بر این باورند که راه‌حلی جایگزینی پیدا کرده‌اند. دکتر سامن نندی می‌گوید: «فضانوردان می‌توانند بذرهای تراریخته را که بسیار ریزند -شما می‌توانید چند هزار بذر را در شیشه‌ای به اندازه انگشت شست خود داشته باشید- با خود ببرند و آن‌ها را درست مانند کاهوی معمولی پرورش دهند.»

«فضانوردان می‌توانند بر اساس نیاز از گیاهان برای ترکیب داروها از جمله هورمون پاراتیروئید انسانی (PTH) استفاده کنند و سپس آن گیاهان را بخورند»

دانشمندان با وارد کردن نوعی از هورمون پاراتیروئید انسانی که می‌توان به صورت خوراکی مصرف کرد، کاهو تولید کردند و قطعه‌ای از پروتئین دیگر را به توالی دی‌ان‌ای (DNA) متصل کردند تا آن را پایدارتر کند.

نتایج اولیه نشان داد که این گیاهان حاوی حدود ۱۰-۱۲ میلی‌گرم از هورمون پپتیدی اصلاح شده در هر کیلوگرم‌اند. این به معنای آن است که فضانوردان باید روزانه حدود ۳۸۰ گرم کاهو بخورند تا دوز کافی از این هورمون را دریافت کنند.

اگرچه محققان هنوز طعم این کاهو را نچشیده‌اند -زیرا بی‌خطر بودن آن ثابت نشده است- بر این باورند که طعم آن با کاهوی معمولی تفاوتی نخواهد داشت.

پژوهشگران می گویند که این کاهو باید از لحاظ توانایی آن در جلوگیری قطعی از تحلیل رفتن استخوان در حیوانات و همچنین در بررسی‌های بالینی انسانی آزمایش شود.

ییتز می‌گوید: «اگر گیاهان در زمانی که فضانوردان را به مریخ می‌فرستیم، در تولید داروها و سایر ترکیبات مفید استفاده نشوند، بسیار شگفت‌زده خواهم شد.»