ایتنا - یافته‌های جدید به تقویت این فرضیه کمک می‌کند که بخش زیادی از آب زمین احتمالا در دوره‌های اولیه شکل‌گیری زمین، با سیارک‌ها به زمین رسیده است.

کریستال‌های کوچک نمک خوراکی که از نمونه‌‌های یک سیارک به دست آمده‌اند، ممکن است به حل این معمای دیرین که آب چگونه به زمین رسیده است، کمک کنند.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، دانشمندان آزمایشگاه سیاره‌ای و اجرام قمری دانشگاه آریزونا (ال‌پی‌ال) بلورهایی را کشف کرده‌اند که فقط ممکن است با وجود آب مایع شکل گرفته باشند. این یافته نشان می‌دهد که بسیاری از سیارک‌های نوع اِس که پیش از این به نظر می‌رسید فاقد مواد معدنی حاوی آب باشند، ممکن است برخلاف تصور قبلی، دارای آب بوده باشند.

این کشف به تقویت این فرضیه کمک می‌کند که بخش زیادی از آب موجود روی زمین احتمالا در دوره‌های اولیه شکل‌گیری زمین، با سیارک‌ها به زمین رسیده است.

پژوهشگران نمونه‌‌های به‌دست‌آمده از سیارک ایتوکاوا را که سال ۲۰۰۵ با کاوشگر ژاپنی هایابوسا جمع‌آوری و در سال ۲۰۱۰ به زمین آورده شده بودند، به‌دقت بررسی کردند.

تام زگا، نویسنده اصلی این مقاله و استاد علوم سیاره‌ای در ال‌پی‌ال، می‌گوید که ذرات و دانه‌‌های گردآوری‌شده دقیقا شبیه چیزی‌اند که اگر نمک خوراکی خانه را زیر میکروسکوپ الکترونی قرار دهید، می‌بینید.

او می‌گوید: «این بلورها از نظر هندسی زیبا و مربعی‌اند و این خیلی عجیب و خنده‌دار است؛ چرا که ما گفت‌وگوهای گروهی جالبی درباره ‌آن‌ها داشتیم و می‌دیدیم که شکل هندسی آن‌ها خیلی غیرواقعی است.»

او در ادامه می‌افزاید تا مدت‌ها تصور می‌شد احتمال اینکه کندریت‌های معمولی منبع آب روی زمین باشند، کم است؛ اما کشف کلرید سدیم به ما می‌گوید که این سیارک‌ها می‌توانند مقدار آبی بسیار بیشتر از آنچه تصور می‌کردیم، در خود جای دهند.

زگا می‌گوید این نمونه‌ها نوعی سنگ فرازمینی‌اند که به عنوان کندریت معمولی شناخته می‌شوند که از سیارک‌های اصطلاحا نوع اس مانند ایتوکاوا به دست آمده‌اند. این نوع سنگ‌های آسمانی حدود ۸۷ درصد از شهاب‌سنگ‌های جمع‌شده روی زمین را تشکیل می‌دهند.

با وجود این، تعداد بسیار کمی از مواد معدنی حاوی آب کشف شده است.

امروزه دانشمندان تا حد زیادی با این ایده موافق‌اند که زمین به همراه سایر سیارات سنگی از جمله زهره و مریخ در ناحیه درونی ابری چرخان از گاز و غبار به دور خورشیدی جوان که با نام سحابی خورشیدی شناخته می‌شود، شکل گرفته است.