ایتنا - بزرگ‌ترین چالش تاکنون، ارتباط با عزیزان و خانواده‌ها است؛ به دلیل تاخیر زمانی و محدودیت‌های موجود، ارتباط گاهی متوقف می‌شود و گاهی هم بسیار کندتر از حد انتظار است.

از ورود«کلی هاستن» فرمانده ماموریت ناسا به «آنالوگ مریخ» یک ماه می‌گذرد. او نخستین ماموریت خود را همراه با سه خدمه دیگر در پایگاهی آغاز کرد که با شرایط سیاره مریخ ساخته شده است. این افراد یک سال در پایگاه ۱۵۸ متر مربعی «مارس دان آلفا» در مرکز فضایی جانسون هیوستون سر می‌کنند که محیط زیست سیاره سرخ را شبیه‌سازی کرده است.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، مصاحبه نشریه اسپیس با کلی هاستن به دلیل شرایط زیستی که در شبیه‌ساز آنالوگ مریخ حاکم است، به صورت تصویری یا تلفنی امکان‌پذیر نبود، بنابراین از طریق ایمیل انجام شده است.

در حالی‌که هاستن و همراهانش، شامل راس براکول، مهندس پرواز، ناتان جونز، مسئول پزشکی، و آنکا سلاریو، مسئول علمی، زندگی در مریخ را شبیه‌سازی می‌کنند، گروه دیگری از دانشمندان، توانایی این گروه را در انجام وظایف و نیز میزان استرس آن‌ها را بررسی می‌کنند.

اسپیس: به ۲۵ ژوئن برگردیم، به اولین روز زندگی شما در شبیه‌ساز مریخ. آیا می‌توانید ۲۴ ساعت اولیه خود را برای خوانندگان شرح دهید؟
کلی هاستن: ما از ورود به ایستگاه آنقدر خوشحال بودیم که به محض رسیدن و بسته شدن در، یکدیگر را در آغوش کشیدیم. لحظه بسیار خاصی بود. شب اول صرف باز شدن وسایل و چیدن اتاق‌خواب شد. بعد از همه این‌ها ورودمان را با یک [فنجان] شیرکاکائوی داغ جشن گرفتیم.

روز بعد، فعالیت آغاز شد. کارها را با یک برنامه تعاملی ردیابی تحت نظارت، شروع کردیم. این برنامه پیام‌ها و اسناد مربوطه را در برنامه حفظ، و همچنین به بخش نظارت ماموریت در زمین ارائه می‌کند. وقتی مشکلی پیش می‌آید یا تغییری رخ می‌دهد، از طریق گزارش ماموریت به بخش نظارت انتقال می‌دهیم. اما به دلیل تاخیر زمانی، یاد ‌گرفته‌ایم که از پیش آماده و مهیا باشیم. مثلا اگر در شروع کار متوجه شویم چیزی گم شده یا اشتباه است، بیش از ۳۰ دقیقه زمان لازم است تا آن را اطلاع دهیم و پاسخی برای آن بیابیم. بنابراین، اغلب خودمان برای پیدا کردن نقص و برطرف کردن آن دست‌به‌کار می‌شویم.

ما تمام تمرین‌ها در آنالوگ مریخ را مکتوب و مستند می‌کنیم؛ از مصرف مایعات و خوردنی گرفته تا تمرین‌های مشخص روزمره.

اسپیس: چقدر طول کشید تا هیجان اولیه برطرف شود و به روال جدید عادت کنید؟
هاستن: واقعا مطمئن نیستم که هیجان اولیه کاملا برطرف شده باشد. ما اغلب طی هفته کارهای تازه انجام می‌دهیم و چیزهای جدید یاد می‌گیریم. گروه واقعا خوب کار می‌کند و تا حدی سریع‌تر به برنامه کاری و روتین آن برگشتیم.

از هفته دوم هم در قبال برنامه و تکمیل اهداف ماموریت به صورت روزانه، حس بسیار خوبی داشتیم.

 

کلی هاستن و همراهانش، راس براکول، مهندس پرواز، ناتان جونز افسر پزشکی و آنکا سلاریو افسر علمی