ایتنا - اگر صفحه‌ای که سیاهچاله را احاطه کرده، یک میدان مغناطیسی به قدر کافی ضعیف داشته باشد، این فوران خروجی ممکن است روشن باشد و مدت طولانی دوام بیاورد.

دانشمندان بر این باورند که برای یک فوران «غیرممکن» انرژی که به زمین برخورد کرده است، توضیحی پیدا کرده‌اند.

دانشمندان سال گذشته گزارش دادند شواهدی را دیده‌اند که فوران ناگهانی و شدید پرتو گاما ممکن است از ادغام میان ستاره‌های نوترونی و یک جسم فشرده دیگر به شکل یک ستاره نوترونی یا سیاهچاله به وجود بیاید؛ [پدیده‌ای] که پیش از این تصور می‌شد امکان‌پذیر نیست.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، دانشمندان در ابتدا تصور می‌کردند این انفجار ۵۰ ثانیه‌ای هنگام رُمبش یک ستاره عظیم پدید آمده اما بررسی بیشتر با مشاهده پس‌تاب این گسیل نشان داد که این پدیده در واقع یک «کیلونووا» است که زمانی اتفاق می‌افتد که ستاره‌های نوترونی با دیگر اجرام فشرده ادغام می‌شوند. پیش از این تصور می‌شد تنها یک ابرنواختر می‌تواند انفجاری طولانی از پرتو گاما از این نوع را ایجاد کند.

[توضیح: رمبش گرانشی به فروپاشی اجرام به درون خود در اثر گرانش خود آن اجرام گفته می‌شود که در ستاره‌های نوترونی و ابرنواخترها و سایر اجرام بسیار عظیم کیهانی رخ می‌دهد]

اما محققان اینک تصور می‌کنند برای عامل این انفجار بی‌سابقه، شدید و به ظاهر غیرممکن نور توضیحی یافته‌اند.

آن‌ها مراحل تکاملی ادغام میان یک سیاهچاله و یک ستاره نوترونی را شبیه‌سازی کردند و دریافتند سیاهچاله‌ای که از آن ادغام به جا مانده، می‌تواند فوران‌هایی سریع از موادی را به بیرون بفرستد که سیاهچاله از ستاره نوترونی بلعیده‌شده به دست آورده است.

اگر صفحه‌ای که سیاهچاله را احاطه کرده، یک میدان مغناطیسی به قدر کافی ضعیف داشته باشد، این فوران خروجی ممکن است روشن باشد و مدت طولانی دوام بیاورد.

شبیه‌سازی‌ها نشان داد که روشنایی و مدت زمان آن با انفجار مرموز پرتو گامایی که دانشمندان سال گذشته در پی مشاهده سال پیش‌تر از آن گزارش کرده بودند، همخوانی دارد.