ایتنا - نیم قرن پیش، یک تلسکوپ رادیویی در هولمدِل واقع در نیوجرسیِ آمریکا، دو ستاره‌شناس را به ۱۳.۸ میلیارد سال پیش فرستاد و دریچه‌ای کیهانی را پیش روی آنها گشود که دانشمندان همچنان در حال بررسی آن هستند.

در محوطه‌ای نزدیک به مرتفع‌ترین نقطه مونموث کانتیِ (Monmouth County) نیوجرسی و در چشم‌انداز آسمان‌خراش‌های منتهن، آلونکی چوبی در کنار آنتنِ هولمدل هورن (Holmdel Horn Antenna) واقع شده‌ است؛ آنتی که در سال ۱۹۵۹ با هدف برقراری ارتباطات ماهواره‌ای و به عنوان یک رادیوتلسکوپ ساخته و مستقر شد. 

به گزارش ایتنا و به نقل از یورونیوز، این آنتن در قالب سازه‌ای آلومینیومی با حجم ۱.۸۵ مترمکعب که به دهانه‌ای ۲۰ سانتیمتری منتهی می‌شود، ساخته شده و درست شبیه یک قیف امواج را پس از دریافت به خروجی باریک خود که به آلونک چوبی منتهی می‌شود، منتقل می‌کند. 

ازدور این آلونک چوبی و آنتن متصل به آن درست شبیه یک کمپ معدنیِ قدیمی به نظر می‌رسد. 

دو ستاره شناس جوان به نام‌های آرنو پنزیاس و رابرت ویلسون در ماه مه ۱۹۶۴ هنگام گوش دادن به امواج دریافتی آنتن، زمزمه‌ای وهم‌انگیز و مداوم را از آسمان شنیدند.

آقای ویلسون که اکنون ۸۷ سال دارد، همچنان در هولمدل زندگی می‌کند و کلیدهای تلسکوپ را نیز در اختیار دارد. او خاطره آن روز را این گونه برای خبرنگار نیویورک تایمز توضیح داد: «۲۰ مه ۱۹۶۴ بود. دچار یک غافلگیری دردسر‌ساز شده بودیم. آنتن را به هر سمتی که می‌چرخاندیم، صدا خش‌خش مداوم و گرما دریافت می‌شد. صدای نفوذی با دمایی در حدود ۳.۵ درجه کلوین مطابقت داشت که به وضوح بالاتر از صفر مطلقی بود که از فضای خالی انتظار داشتیم. اول، فکر کردیم که مشکل فنی برای آنتن پیش‌آمده که نیامده بود. تمامی اشتباهات احتمالی خودمان را هم بررسی کردیم، مشکلی نبود. در نهایت، این فرضیه مطرح شد که دو کبوتری که روی آنتن لانه کرده بودند و با مدفوع خود آن را آراسته بودند، عامل ایجاد این صدا و گرما هستند. کبوترها را موقتی و سپس طولانی‌مدت‌تر از روی آنتن کوچ دادیم ولی صدای وِزوِز همچنان شنیده می‌شد.»