ایتنا - این کهکشان فعال، منبع شگفت‌انگیزی از پرتو ایکس و گسیل رادیویی است. هنگامی که کل کهکشان‌ها در کهکشان NGC 1275 سقوط کنند، ماده را برافروخته می‌کند و در نهایت سیاهچاله‌ای عظیم را در هسته کهکشان پدید می‌آورد.

کهکشان فعال NGC 1275 عضو مرکزی و غالب در خوشه کهکشانی پرسئوس است. این خوشه کهکشانی بزرگ است به ما نسبتاً نزدیک است. این کهکشان فعال، منبع شگفت‌انگیزی از پرتو ایکس و گسیل رادیویی است. هنگامی که کل کهکشان‌ها در کهکشان NGC 1275 سقوط کنند، ماده را برافروخته می‌کند و در نهایت سیاهچاله‌ای عظیم را در هسته کهکشان پدید می‌آورد.
 
به گزارش ایتنا، تصویر برگزیده امروز، یک ترکیب رنگی از داده‌های تلسکوپ فضایی هابل است که در سال ۲۰۰۶ ثبت شده است. در این عکس‌های کهکشانی، طول برخی از رشته‌های گاز درخشان تا ۲۰ هزار سال نوری می‌رسد. این رشته‌ها در کهشان NGC 1275 باقی می‌مانند: حتی اگر آشفتگی برخوردهای کهکشانی آنها را نابود کند.
 
اما واقعاً چه چیزی این رشته‌ها را در کنار هم نگه می‌دارد؟ مشاهدات نشان می‌دهند ساختارهایی که توسط فعالیت سیاهچاله از مرکز کهکشان بیرون رانده شده‌اند، توسط میدان‌های مغناطیسی در کنار هم نگه داشته می‌شوند. کهکشان NGC 1275 که با نام Perseus A نیز شناخته می‌شود، پهنه‌ای بیش از ۱۰۰ هزار سال سال نوری را می‌پیماید و در فاصله ۲۳۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد.