ایتنا - اگر می‌توانستید بسیار فراتر از کهکشان راه شیری بروید، نور این ۱۰۰ میلیارد ستاره با هم ترکیب می‌شدند و از دور، همه آن‌ها شبیه به یک نقطه نورانی به نظر می‌رسید.

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که فضا تا کجا ادامه دارد؟ تصور کنید سوار بر فضاپیمایی شده‌اید که می‌توانید با آن بدون محدودیت پیش بروید و به راه خود در فضا ادامه دهید. در این صورت آیا در نهایت به یک دیوار یا مانع برخورد خواهید کرد یا اینکه می‌توانید تا ابد به مسیر خود ادامه دهید؟

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، وب‌سایت «کانورسیشن» در مقاله جدید خود با طرح این پرسش می‌نویسد اگر سفر به فضا را آغاز کنید تا ببینید گیتی پایانی دارد یا نه، نخستین چیزهایی که خواهید دید اجرام آشنای فضایی‌اند که آن‌ها را می‌شناسید. سیارات، ستاره‌ها و کهکشان‌ها. زمین ما نیز یکی از مجموعه سیاراتی است که همگی به دور خورشید می‌گردند و برخی از سیارک‌ها و دنباله‌دارها نیز در محدوده‌ای وسیع پیرامون خورشید همین کار را می‌کنند.

شاید لازم باشد یادآوری کنیم که خورشید در واقع تنها یک ستاره متوسط و معمولی است و فقط به این دلیل که به ما نزدیک‌تر است، بزرگ‌تر و درخشان‌تر از سایر ستارگان به نظر می‌رسد. واقعیت این است که برای رسیدن به نزدیک‌ترین ستاره بعدی، باید تریلیون‌ها کیلومتر در فضا به مسیر خود ادامه دهید. حتی اگر می‌توانستید سوار بر سریع‌ترین کاوشگرهای فضایی که ناسا تاکنون ساخته است سوار شوید، باز هم هزاران سال طول می‌کشد تا به آنجا برسید.

اگر ستاره‌ها را مانند خانه‌ها در نظر بگیریم، کهکشان‌ها مانند شهرهایی پر از خانه‌اند. دانشمندان برآورد می‌کنند که ۱۰۰ میلیارد ستاره در کهکشان ما یعنی کهکشان راه شیری وجود دارد. اگر می‌توانستید بسیار فراتر از کهکشان راه شیری بروید، نور این ۱۰۰ میلیارد ستاره با هم ترکیب می‌شدند و از دور، همه آن‌ها شبیه به یک نقطه نورانی به نظر می‌رسید. درست مثل اینکه وقتی روی‌ صندلی هواپیما نشسته‌ایم و از پنجره بیرون را تماشا می‌کنیم، نور ساختمان‌های شهر با هم ترکیب می‌شوند و به چشم ما می‌رسند.