ایتنا - دانستن اینکه فردی به سی‌پی‌آر نیاز دارد یا خیر و انجام آن، قبل از رسیدن امدادگران اورژانس، گاهی می‌تواند زندگی بیمار را از مرگ نجات دهد.

در ایالات متحده، سالانه حدود ۳۵۰ هزار نفر خارج از بیمارستان دچار ایست قلبی می‌شوند. در حالی که احیای قلبی ریوی یا سی‌پی‌آر(CPR) راه موثر برای کمک به این وضعیت است، تنها حدود ۴۰ درصد از افرادی که دچار ایست قلبی می‌شوند، قبل از رسیدن کمک پزشکی، احیای قلبی ریوی را دریافت می‌‌کنند.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، دانستن اینکه فردی به سی‌پی‌آر نیاز دارد یا خیر و انجام آن، قبل از رسیدن امدادگران اورژانس، گاهی می‌تواند زندگی بیمار را از مرگ نجات دهد.

وقتی فردی دچار ایست قلبی می‌شود چه اتفاقی ‌می‌افتد؟
ایست قلبی به این معنی است که قلب، پمپاژ خون به بقیه اعضای بدن را متوقف می‌کند. فردی که دچار ایست قلبی می‌شود، نبض ندارد.

افراد به دلایل زیادی دچار ایست قلبی می‌شوند که عبارتند از:

حمله قلبی یا انسداد در شریان‌هایی که جریان خون را به قلب می‌رسانند

ریتم غیرطبیعی قلب (آریتمی)

مصرف مواد مخدر قاچاق و نامشخص یا سوء مصرف مواد مخدر

ناهنجاری‌های ساختاری قلب

نارسایی تنفسی یا ایست

فقدان تعادل الکترولیت شدید

ضربه یا آسیب به قفسه سینه

ایست قلبی در مقابل حمله قلبی

حمله قلبی و ایست قلبی متفاوت‌اند، با این حال، فردی که دچار حمله قلبی شده، ممکن است دچار ایست قلبی شود.

احیای قلبی ریوی یا سی‌پی‌آر دقیقا چه کار می‌کند؟
وقتی فردی دچار ایست قلبی می‌شود، خون به بقیه بدن او نمی‌رسد. بدین ترتیب، بافت‌ها و اندام‌های بدن اکسیژن دریافت نمی‌کنند. مغز اولین عضو است که اثرات کمبود اکسیژن را احساس می‌کند. سلول‌های مغز در عرض چند دقیقه شروع به مردن می‌کنند. ایست قلبی طولانی‌مدت می‌تواند به مغز آسیب غیرقابل برگشت بزند.

سی‌پی‌آر یا احیای قلبی ریوی با اعمال فشار بر قفسه سینه، حرکت خون در بدن را که معمولا قبل با پمپاژ انجام می‌دهد، موجب می‌شود. سی‌پی‌آر، به مغز و سایر اندام‌های حیاتی، اکسیژن می‌رساند.

حتی اگر فرد مبتلا، از ایست قلبی خارج از بیمارستان جان سالم به در ببرد، احتمال دارد با اثرات طولانی‌مدت، دست به گریبان باشد؛ مانند کاهش توانایی در انجام فعالیت‌های معمول، خستگی شدید، اضطراب و افسردگی.