ایتنا - در جایی تقریبا مرکز این جرم به نام «اچ اچ ۲۱۲» ستاره‌ای در حال ظهور است که سن آن احتمالا کمتر از ۵۰ هزار سال است.

تصور کنید می‌توانستید ۴.۶ میلیارد سال در زمان به عقب بروید و از خورشید ما در همان لحظه تولد عکس بگیرید. چه ظاهری می‌داشت؟

خوب، به لطف تصویر باشکوه جدیدی که تلسکوپ فضایی جیمز وب تهیه کرده، می‌توانید تصوری از آن رویداد داشته باشید. در جایی تقریبا مرکز این جرم به نام «اچ اچ ۲۱۲» ستاره‌ای در حال ظهور است که سن آن احتمالا کمتر از ۵۰ هزار سال است.

خورشید ما هم وقتی در این مرحله از عمرش بود چیزی شبیه به این به نظر می‌رسید. البته نمی‌توانید درخشش نطفه ستاره تازه تشکیل شده را ببینید، چون در دیسکی متراکم و درحال چرخش از گاز و غبار پنهان شده است.

تنها چیزی که می‌توانید ببینید جت‌های صورتی متمایل به قرمز است که در دو جهت مخالف پرتاب می‌شوند.

«اچ اچ ۲۱۲» در صورت فلکی شکارچی (اورایون) قرار دارد، جایی نزدیک به سه ستاره درخشان که «کمربند» این شکارچی افسانه‌ای را تشکیل می‌دهد. فاصله آن از زمین حدود ۱۳۰۰ سال نوری است. علم فیزیک نشان می‌دهد که آن جریان‌های چشمگیر گاز بخشی از فرآیند تولد ستاره است.

پروفسور مارک مکاگرین می‌گوید: «با فشرده شدن توده گاز در مرکز، چرخش آن شروع می‌شود. اما اگر خیلی سریع بچرخد متلاشی خواهد شد، بنابراین باید به نحوی از گشتاور دَوَرانی خلاص شود.»

مشاور ارشد سازمان فضایی اروپا  گفت: «به نظر ما نقش فواره‌ها و جریان‌های خروجی همین است. یعنی با منقبض شدن توده مواد، میدان‌های مغناطیسی در هم تنیده می‌شوند و بخشی از موادی که از طریق دیسک وارد شده در میدان‌های مغناطیسی به تله می‌افتد و از طریق قطب‌ها به بیرون شلیک می‌شود. به همین دلیل است که این ساختارها را دوقطبی می‌نامیم.»

رنگ صورتی مایل به قرمز نشان دهنده وجود مولکول هیدروژن است. یعنی دو اتم هیدروژن که به هم پیوند خورده‌اند و ستاره برای همین «اچ اچ» نامگذاری شده است.

در تصویر جیمز وب می‌بینیم که امواج ضربه‌ای که در میان جریان‌های خروجی حرکت می‌کنند، به آن‌ها انرژی می‌دهند. این تصویر عمدتا در طول موج فروسرخ ۲.۱۲ میکرون گرفته شده که بخش دوم نام ستاره را تشکیل می‌دهد.