این پژوهش که هفته گذشته در نشریه پزشکی عصبشناسی منتشر شد، میگوید که این ورزش میتواند به بهبود کلی کیفیت زندگی این بیماران که در پی انگ این بیماری کاهش یافته است، نیز کمک میکند.
مانجاری تریپاتی، نویسنده این مطالعه از موسسه علوم پزشکی تمام هند (ایآیآیاماس) گفت: «مبتلایان به صرع اغلب با انگی روبرو میشوند که باعث میشود حس کنند به دلیل بیماریشان با دیگران فرق دارند و این امر ممکن است بر کیفیت زندگی آنها تاثیر قابلتوجهی بگذارد.»
دکتر تریپاتی توضیح داد: «این انگ میتواند به اشکال مختلف روی زندگی فرد تاثیر بگذارد. از جمله در درمان، مراجعه به بخش اورژانس و سلامت روان ضعیف»
پژوهشگران در این مطالعه مبتلایان به صرع در هند با میانگین سنی ۳۰ سال را ارزیابی کردند.
آنها این انگ را بر اساس جواب شرکتکنندگان به سوالاتی نظیر «آیا فکر میکنید مردم بین شما و دیگران تبعیض قائل میشوند؟»، «آیا حس میکنید نمیتوانید در هیچ فعالیت اجتماعی مشارکت کنید؟» و «آیا حس میکنید با دیگران تفاوت دارید؟» سنجیدند.
سپس حدود ۱۶۰ نفر را که با معیارهای مواجه شدن با انگ مطابقت داشتند، شناسایی شدند.
به گفته پژوهشگران، این بیماران به طور میانگین هفتهای یکبار حمله صرع داشتند و به طور متوسط دستکم دو داروی ضدتشنج مصرف میکردند.
سپس تعدادی از بیماران به طور تصادفی تحت یوگادرمانی شامل شل کردن عضلات، تنفس، مدیتیشن و جملات تاکیدی مثبت قرار گرفتند.
به گروهی دیگر از آنها درمانی ساختگی ارائه شد که تقلید همان تمرینها بود اما در مورد دو مولفه مهم یوگاــ تنفس آهسته و هماهنگ و توجه به حرکات و احساسات بدنــ به آنها رهنمودی داده نشد.
هر دو گروه طی سه ماه با حضور مربی هفت جلسه گروهی ۴۵ تا ۶۰ دقیقهای داشتند.
همچنین از آنها خواستند دستکم پنج بار در هفته به مدت ۳۰ دقیقه این تمرینها را در خانه انجام بدهند و موارد تشنج و جلسات یوگا را روزانه ثبت کنند.
پس از سه ماه نخست درمان، آنها را سه ماه دیگر نیز تحت نظر گرفتند.
این مطالعه نشان داد آنهایی که یوگا کردند، نسبت به کسانی که یوگا ساختگی انجام دادند، بیش از چهار برابر بیشتر احتمال داشت تعداد دفعات تشنجشان بعد از شش ماه بیشتر از نصف کاهش یابد.
به گفته پژوهشگران، آنهایی که یوگا انجام دادند، نسبت به آنهایی که تمرین ساختگی انجام دادند، بیشتر احتمال داشت انگ موردتصورشان به دلیل این بیماری را کمتر حس کنند.
این مطالعه میگوید افرادی که یوگا کردند، بیش از هفت برابر بیشتر از آنهایی که یوگا ساختگی انجام دادند، احتمال داشت دیگر تشنج نکنند.
پژوهشگران همچنین اشاره کردند که نشانههای اضطراب در افرادی که یوگا انجام دادند، در مقایسه با آنهایی که یوگا نکردند، کاهش قابلتوجهی یافت.
آنها نوشتند: «در پایان دوره پیگیری، بهبودی نشانههای اضطراب، اختلال شناختی، ذهنآگاهی و کیفیت زندگی گروه مداخله نسبت به گروه کنترل چشمگیر بود.»
دکتر تریپاتی گفت: «یوگا نهتنها ممکن است به کاهش انگ کمک کند، بلکه کیفیت زندگی و ذهنآگاهی را نیز افزایش میدهد. افزون بر این، میتوان یوگا را با استفاده از کمترین منابع و هزینهها، بهسادگی از پیش ضبط کرد و با بیماران به اشتراک گذاشت.»
پژوهشگران با استناد به محدودیت اصلی این مطالعه گفتند که این شرکتکنندگان تعداد دفعات تشنجشان را خودشان گزارش کردند و ممکن است تمام اطلاعات را به طور دقیق به یاد نداشته باشند.
اما میگویند که این یافتهها «نیاز به در نظر گرفتن درمانها و فعالیت های جایگزین را برای افراد مبتلا به صرع که با انگ این بیماری مواجهاند، افزایش میدهد».