ايتنا - کشف راز نهفته در «حالت مرگ»‌ دایناسورها

ایتنا - دانشمندان مغولستان بر این باورند که ممکن است راز حالت بدن دایناسورها در زمان مرگ را کشف کرده باشند.

دیرینه‌شناسان اسکلت گونه‌‌ای از دایناسور را که پیش‌تر کشف نشده بود کاویدند و طی این فرآیند، به کشفی شگفت‌انگیز رسیدند.

به گفته پژوهشگران، دانشمندان جمجمه و تقریبا کل اسکلت دایناسور صحرای گبی (Gobi Desert) واقع در سازند بارون گویوت ( Barun Goyot Formation) در مغولستان را از زمین بیرون کشیدند و دریافتند که بیشتر استخوان‌ها هنوز در حالت اصلی مرگ این حیوان قرار دارند.

گویا این استخوان‌ها نشان می‌دهد این حیوان در حالت خواب نسبتا آرام مرده است، درحالی‌که سرش را روی اندام‌هایش گذاشته و دمش را کامل دور بدنش پیچیده بود، شبیه حالت بدن پرندگان امروزی هنگام مرگ.

به گفته پژوهشگران، این موجود گونه‌ای جدید برای علم است که از آلوارزسورید، دایناسور کوچک پرنده‌سان متعلق به اواخر دوره کرتاسه نشات گرفته است.

این پژوهشگران افزودند که به باور آن‌ها این کشف نشان می‌دهد این گونه که جاکولینیکوس یاروئی (Jaculinykus yaruui) نام دارد هم مشابه پرنده امروزی است و هم ممکن است رفتارش مانند پرنده بوده باشد.

دو فسیل دیگر دایناسور نیز در مغولستان پیدا شد.

پژوهشگران گزارش دادند که این فسیل جدید نشان می‌دهد این رفتار خواب ممکن است بین هم‌خانواده‌های غیرپرنده پرندگان نخستین رایج‌تر از حد انتظار بوده باشد.

دکتر جینگمای اوکانر، دیرینه‌شناس و متصدی موزه خزندگان فسیل‌شده در موزه تاریخ طبیعی فیلد شیکاگو، می‌گوید: «همه ما اردک‌ها را دیده‌ایم که موقع خواب سرشان را زیر بال‌هایشان می‌برند و حالا می‌بینید که این دایناسور کوچک دقیقا با همان حالت خواب را به خود گرفته است.»

او به سی‌ان‌ان گفت: «این گواه ملموس رفتارهایی است که امروزه ویژه پرندگان است. اکنون می‌توانیم بگوییم که این ویژگی مختص پرندگان نیست.»

پرندگان امروزی موقع مردن حالت خوابیده به خود می‌گیرند تا گرمای بدنشان را حفظ کنند. کارشناسان می‌گویند ممکن است این حالت برای جاکولینیکوس یاروئی هدفی مشابه داشته باشد.

کوتا کوبو، نویسنده اصلی این مطالعه و دیرینه‌شناس، گفت در طول دوره تکامل، اندازه آلوارزسورید کوچک شد که ممکن است باعث شده باشد آن‌ها از همان راهبرد تنظیم حرارتی خویشان پرنده‌شان استفاده کنند.

او افزود که وضعیت خواب «نشان می‌دهد این رفتار تنظیم‌ حرارتی شبیه پرندگان پیش از ظهور پرواز توانمند تکامل یافته است».

گونه‌های جانوری آلوارزسورید حدود ۷۰ میلیون سال پیش در اواخر دوران کرتاسه زندگی می‌کردند و طولشان تقریبا نزدیک به یک متر بود.