ایتنا - «همجوشی (فیوژن) این پتانسیل را دارد که به نوعی کلیدی از تامین انرژی در نیمه دوم قرن جاری تبدیل شود».

بزرگترین رآکتور آزمایشی همجوشی هسته‌ای جهان روز جمعه در ژاپن افتتاح شد، فناوری که در مراحل ابتدایی خود قرار دارد اما برخی آن را پاسخی به نیازهای انرژی بشر در آینده می‌دانند.
همجوشی (fusion) با شکافت (fission) تفاوت دارد؛ شکافت تکنیکی است که در حال حاضر در نیروگاه‌های هسته‌ای استفاده می‌شود و از طریق همجوشی دو هسته اتمی، به جای شکافتن یک هسته، انجام می‌شود.
 
هدف راکتور JT-60SA بررسی امکان همجوشی به عنوان یک منبع انرژی خالص ایمن، در مقیاس بزرگ و بدون کربن است، که در آن انرژی تولید شده بیشتر از انرژی که برای تولید آن صرف می‌شود باشد.
 
این ماشین شش طبقه، در آشیانه‌ای در منطقه ناکا در شمال توکیو، از یک دیگ «توکاماک» دوناتی‌شکل تشکیل یافته است که حاوی پلاسمای چرخشی است که تا دمای 200 میلیون درجه سانتیگراد (360 میلیون درجه فارنهایت) حرارتدهی می‌شود.
 
این یک پروژه مشترک بین اتحادیه اروپا و ژاپن است و نمونه اولیه‌ای برادر بزرگش در فرانسه، یعنی راکتور آزمایشی بین‌المللی حرارتی هسته ای (ITER) در حال ساخت، به شمار می‌رود.
 
هدف نهایی هر دو پروژه این است که هسته‌های هیدروژن را به هم پیوند بزنند تا، از طریق یک همجوشی، یک عنصر سنگین‌تر، یعنی هلیوم، تولید شوند و انرژی حاصل از آن به شکل نور و گرما آزاد گردد، و به این ترتیب فرآیندی که در داخل خورشید اتفاق می‌افتد بازتولید شود.