ایتنا - دانشمندان می‌گویند قمر انسلادوس سیاره زحل ممکن است حاوی تمام اجزائی باشد که برای شکل‌گیری حیات لازم است. به گزارش سی‌ان‌ان، پژوهشگران از مدت‌ها قبل قمر زحل به نام انسلادوس را یکی از بهترین مکان‌ها برای جست‌وجوی حیات فرازمینی می‌دانسته‌اند. این قمر اقیانوسی در زیر پوسته یخی و ضخیمش دارد.

اکنون تحلیل جدید منتشر شده بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده در ماموریت کاسینی ناسا حاکی از کشف شواهد شایان توجهی است. کاوشگر کاسینی در فاصله سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ در اطراف زحل و قمرهای آن در گردش بود. این شواهد در تایید این ایده است که انسلادوس احتمالا می‌تواند قمری زیست‌پذیر و با قابلیت وجود حیات باشد.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، انسلادوس در ابتدا در سال ۲۰۰۵ توجه دانشمندان را به خود جلب کرد. در آن سال، دانشمندان توده‌هایی از دانه‌های یخ و بخار آب را مشاهده کردند که از شکاف‌های پوسته یخی این قمر بالا می‌آمد و به فضا رها می‌شد. فضاپیمای ارسالی ناسا با نمونه‌‌برداری از این مواد دریافت که در آن‌ها ترکیبات آلی وجود دارد و برخی از آن‌ها حاوی اجزای کلیدی و مهم شکل‌گیری حیات‌اند.

جدیدترین مورد از تجزیه و تحلیل داده‌های به دست آمده از انسلادوس با کاوشگر کاسینی کشف مولکول هیدروژن سیانید است. این ماده شیمیایی، که البته برای انسان سمی است، در عین حال عاملی ضروری در فرایندهایی است که به شکل‌گیری حیات مربوطند. علاوه بر این، این تیم پژوهشی شواهدی پیدا کرد که نشان می‌داد اقیانوس موجود در انسلادوس حاوی ترکیباتی آلی است که می‌تواند منبع انرژی شیمیایی و سوخت قدرتمندی برای هر شکلی از حیات باشد.

جونا پیتر، دانشجوی دکتری بیوفیزیک در دانشگاه هاروارد، نویسنده اصلی این مقاله است که روز پنجشنبه در مجله نیچر آسترونومی (Nature Astronomy) منتشر شد. او می‌گوید که تحقیق جدید شواهد بیشتری در تایید این ایده به دست می‌دهد که انسلادوس میزبان مهم‌ترین مولکول‌هاست، هم برای ایجاد اجزای سازنده حیات و هم برای حفظ آن حیات از طریق واکنش‌های سوخت‌وسازی (متابولیک).

اکنون دانشمندان قصد دارند این موضوع را بررسی کنند که بیومولکول‌های پیچیده چگونه در آنجا شکل می‌گیرند و چه نوع مسیرهای شیمیایی ممکن در آن‌ها وجود دارد. اجزای لازم برای حیات- به شکلی که ما روی زمین می‌شناسیم- شامل آب، انرژی، و عناصر شیمیایی است. به گفته پیتر، در این تحقیق جدید، آن دسته از نقشه‌های شیمیایی در اختیار دانشمندان قرار می‌گیرد که می‌توان آن‌ها را در آزمایشگاه‌ها آزمایش کرد.