ايتنا - علاقه به خوراکی‌های تلخ می‌تواند با گرایش‌های روان‌آزاری مرتبط باشد

علاقه به خوراکی‌های تلخ می‌تواند با گرایش‌های روان‌آزاری مرتبط باشد

ایتنا - پژوهش‌ها نشان می‌دهد که از هر ۲۲ نفر، یک نفر ممکن است به روان‌آزاری دچار باشد، به این معنی که ممکن است روزانه از کنار بسیاری از آن‌ها عبور کنیم.

آیا از آن دسته آدم‌هایید که قهوه تلخ را به کاپوچینو و شکلات تلخ ۹۰ درصد را به شکلات سفید یا شیری ترجیح می‌دهید؟

اگر به غذاهای با طعم تلخ گرایش دارید، این ممکن است موضوعی ناخوشایند را آشکار کند.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، بحث پژوهشی که در سال ۲۰۱۶ انجام شده بار دیگر در رسانه‌های اجتماعی داغ شده است. این تحقیق به بررسی ارتباط ذائقه افراد با شخصیتشان می‌پردازد. متخصصان هشدار داده‌اند افرادی که غذاهای تلخ دوست دارند ممکن است نیمه‌ای بسیار تاریک در وجودشان داشته باشند و ویژگی‌های شخصیتی روان‌آزاری، ضدجامعه و سادیسمی بروز بدهند.

پژوهشگران دانشگاه اینسبروک اتریش در تحقیقی ذائقه ۹۵۳ آمریکایی را بررسی کردند. در این پژوهش، از شرکت‌کنندگان در مورد علاقه‌شان به غذاهای شیرین، ترش، شور و تلخ سوال شد. سپس، به چهار پرسشنامه شخصیتی پاسخ دادند که ویژگی‌های شخصیتی ضداجتماعی مانند روان‌آزاری، خودشیفتگی، پرخاشگری و سادیسم را ارزیابی می‌کرد.

یافته‌های این پژوهش نشان داد که میان «افزایش علاقه به غذاهای تلخ و تمایل‌های سادیسمی قوی» ارتباطی معنادار وجود دارد.

غذاهای تلخ نوشیدنی‌هایی مانند جین و سودا، قهوه تلخ و خوراکی‌هایی مانند شکلات تلخ را شامل می‌شد.

همه ما در مورد روان‌آزاری یا سایکوپتی شنیده‌ایم، اما «سادیسم روزمره» چیست؟

نشریه «روانشناسی امروز» می‌گوید این واژه به فردی اشاره دارد که «از تجربیات عادی که در آن بی‌رحمی نیابتی است لذت می‌برد».

سادیست‌‌های روزمره معمولا از صدمه به دیگران یا تماشای رنجشان لذت می‌برند.

این افراد همچنین ممکن است از تماشای فیلم‌های پر از صحنه‌های خون و خونریزی لذت ببرند، درگیری‌های فیزیکی برایشان هیجان‌انگیز است و شکنجه را عملی جالب می‌دانند.

در مورد روان‌آزاری، پژوهش‌ها نشان می‌دهد که از هر ۲۲ نفر، یک نفر ممکن است به این عارضه دچار باشد، به این معنی که ممکن است روزانه از کنار بسیاری از آن‌ها عبور کنیم.

روان‌آزاری اختلالی عصب‌روانپزشکی است که مشخصه‌های آن عبارت‌اند از کمبود واکنش‌های احساسی، نبود حس همدردی، کنترل رفتاری ضعیف، که معمولا به کج‌رفتاری ضداجتماعی مزمن و رفتار بزهکارانه منجر می‌شود.