ایتنا - ستاره‌شناسان کهن‌ترین سیاهچاله‌ای را که تا کنون کشف شده است پیدا کردند.

قدمت این اجرام به همان ابتدای پیدایش گیتی یعنی بیش از ۱۳ میلیارد سال پیش بازمی‌گردد. پژوهشگرانی که آن را پیدا کردند گفتند، به نظر می‌رسد که کشف چنین سیاهچاله عظیمی در مراحل ابتدایی گیتی، با شناخت کنونی ما از نحوه شکل‌گیری و رشد آن‌ها سازگاری ندارد.

این سیاهچاله در حال «بلعیدن» کهکشان میزبان خود است – و در نهایت این کار را با چنان شدتی انجام می‌دهد که کهکشان پیرامون خود را نابود می‌کند. کهکشان جوان میزبان آن، به نام «جی‌ان-زد۱۱» (GN-z11)، با حرکت دورانی فعالیت درونی می‌درخشد: اگرچه که سیاهچاله‌ها را نمی‌توان دید، وجود آن‌ها را می‌توان از اثر و ردپای مخربی که در پیرامون خود به جای می‌گذارند، از جمله درخششی پرنور، نتیجه گرفت.

کهکشان میزبان این سیاهچاله، کوچک است و ۱۰۰ برابر از کهکشان راه شیری خودمان کوچک‌تر است. احتمالا عامل آن، این سیاهچاله است. گازی که به بیرون رانده می‌شود احتمالا سرعت ایجاد ستارگان جدید را کاهش می‌دهد و گمان می‌رود که این سیاهچاله در مسیر نابودی کهکشان و خودش قرار داشته باشد.

دانشمندان گفتند، این کشف، از جهات مختلف «جهشی بزرگ رو به جلو» برای علم است. این شامل تلسکوپ فضایی جیمز وب بسیار دقیق نیز می‌شود که برای مشاهده چنین اجرام دوردست با چنین جزئیاتی لازم بود.

روبرتو مایولینو از دانشگاه کمبریج گفت: «عصر جدیدی است: جهش عظیم در حساسیت ثبت امواج، به ویژه در فروسرخ، مانند ارتقاء یک‌شبه از تلسکوپ گالیله به یک تلسکوپ مدرن است. من پیش از اینکه تلسکوپ جیمز وب آنلاین شود، فکر می‌کردم که گیتی، شاید اگر از آن چه که می‌توانیم با تلسکوپ فضایی هابل ببینیم فراتر برویم، چندان جالب نباشد.»

«اما اصلا این گونه نبوده است: عالم در آنچه به ما نشان می‌دهد بسیار سخاوتمند بوده است، و این تازه شروع است.»