ايتنا - کاوشگر ژاپن ماموریت خود را روی ماه از سر گرفت

آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن اعلام کرد که یکشنبه شب تماس خود را با فرودگر برقرار کرده و این تماس نشان می‌دهد که مشکلات اولیه آن برطرف شده است.

به گفته این نهاد، سلول‌های خورشیدی آن پس از تغییر در شرایط و جذب نور که به آن اجازه می‌دهد تا از منبع انرژی خورشیدی مجددا تغزیه کنند، دوباره به کار افتاده است.

به گزارش ایتنا و به نقل از بی‌بی‌سی، هنگامی که در ۲۰ ژانویه این کاوشگر فرود آمد، سلول‌های خورشیدی آن امکان تغذیه از نور را به دلیل اینکه در جهت دیگری قرار داشتند از دست داده بودند و نتوانست انرژی مورد نیاز برای فعالیت را تولید و جذب کند.

این کاوشگر هوشمند ماه که اسلیم نام دارد، ژاپن را تبدیل به پنجمین کشوری کرد که پس از ایالات متحده آمریکا، اتحاد جماهیر شوروی سابق، چین و هند، توانسته اقدام به فرود بر روی این کره نماید.

پس از فرود این کاوشگر، برای چندین ساعت با باتری کار ‌کرد تا اینکه مقامات تصمیم گرفتند آن را خاموش کنند تا امکان بازیابی احتمالی الکتریسیته در هنگام تغییر زاویه نور خورشید، فراهم شود.

جسکا، آژانس پژوهش‌های هوافضای ژاپن در حسابش در شبکه اجتماعی ایکس عکسی را به اشتراک گذاشت که اسلیم از یک صخره در همان نزدیکی گرفته بود و گفت که شبیه یک پودل اسباب بازی است.

جکسا گفته که کاوشگر اقدام به تجزیه و تحلیل ترکیب سنگ‌ها در ماه خواهد کرد، تا بتواند در جستجوی سرنخ‌هایی درباره منشاء ماه کمک کند.

کاوشگر اسلیم در لبه یک دهانه استوایی به نام شیولی در ۵۵ متری هدف اولیه خود فرود آمد. آژانس پژوهش‌های هوافضای ژاپن از این فرود به عنوان «فرود دقیق بی سابقه» یاد کرده است.

به گفته ژاپن، فناوری فرود اسلیم می‌تواند به اکتشافات آینده در قطب‌های ماه که به عنوان منابع بالقوه سوخت، آب و اکسیژن تلقی می‌شوند، منجر شود.

موفقیت در فرود اسلیم، پس از چندین شکست در تلاش‌های قبلی ژاپن انجام شد. از جمله آنها، تلاش‌های یک شرکت تازه تاسیس به نام آی‌اسپیس بود که رایانه‌اش در مورد ارتفاع از سطح ماه اشتباه کرد و فرودگر بر روی ماه سقوط کرد.

از نظر آماری ثابت شده است که فرود آمدن روی ماه بسیار سخت است و حدودا تنها نیمی از تمام تلاش‌ها موفق بوده‌اند. جکسا در حال حاضر نمی‌تواند بگوید که اسلیم تا چه زمانی امکان فعالیت در ماه را خواهد داشت.

قبلا گفته شده بود که این فرودگر نمی‌تواند در شب قمری فعالیت کند و برای آن طراحی نشده است.

یک شب قمری، زمانی است که سطح ماه در معرض خورشید قرار نمی‌گیرد و حدود ۱۴ روز طول یک شب قمری است.