ایتنا - کره ماه همیشه در آسمان شب وجود داشته اما اندازه آن احتمالا در طول زمان در حال تغییر بوده است.
مطالعهای که اخیرا توسط آژانس فضایی ایالات متحده آمریکا «ناسا» انجام شده، نشان میدهد ماهلرزهها و رانش زمین ناشی از سطح بالای سرما در منطقه قطب جنوب کره ماه باعث شدهاند که سطح داخلی آن به تدریج کوچکتر شود.
کره ماه همیشه در آسمان شب وجود داشته اما اندازه آن احتمالا در طول زمان در حال تغییر بوده است.
یک مطالعه منتشرشده حاکی از آن است که در طول چند میلیون سال گذشته با سرد شدن هسته کره ماه محیط آن در حدود ۱۵۰ فوت (۴۵.۷ متر) کوچکتر شده است.
طبق مطالعهای که در اواخر ژانویه در مجله علوم سیارهای منتشر شد، مشخص شده که محیط ماه حدود ۴۵ متر کوچکتر شده است؛ چرا که تدریجا و در طول چند صد میلیون سال گذشته، هسته ماه سردتر شده است.
تیمی از دانشمندان ناسا، موسسه اسمیتسونیان، دانشگاه ایالتی آریزونا و دانشگاه مریلند، شواهدی را کشف کردند که نشان میدهد که ادامه انقباض منجر به برخی تغییرات سطحی در اطراف قطب جنوبی ماه شده است. حتی مناطقی که ناسا امیدوار است که در جریان ماموریمت آرتمیس۳ خدمهاش در آن مناطق فرود بیایند نیز دستخوش تغییراتی شده است.
بررسیهای انجام شده نشان میدهد سطح کره ماه به آهستگی در حال کوچک شدن است. تاثیرات ناشی از این کوچک شدن و فعالیت گسلهای حاصل از ماهلرزهها میتواند برای سایتهای مربوط به ماموریتهای آتی کاوش در کره ماه تهدیداتی ایجاد کند.
این فرایند کوچک شدن ماه شبیه کوچک شدن انگور در زمان تبدیل شدن به کشمش است. ماه نیز وقتی کوچکتر می شود چین و چروک می خورد اما انگور یک پوست منعطف دارد در حالی که سطح ماه شکننده است. این تردی و زودشکنی سطح ماه موجب تشکیل گسلها در جاهایی میشود که بخشهایی از پوسته ماه به یکدیگر فشار وارد میکنند.
تشکیل گسل ناشی از این انقباض مداوم، معمولا با فعالیتهای لرزهای، مانند ماهلرزه همراه است. هر مکان در نزدیکی این مناطق گسلی ماه، میتواند تهدیدی برای اکتشاف انسانها در آن مناطق باشد؛ دقیقا مثل افرای که در نزدیکی خطوط گسلی روی کره زمین زندگی میکنند و با تهدیدات بیشتری برای زلزله روبرو هستند.
ماهلرزههای کم عمق تنها در حدود ۱۰۰ مایلی عمق پوسته ماه روی میدهند و به اندازه کافی قوی هستند که بتوانند موجب خسارت به تجهیزات و ساختارهای ساخته انسان بشوند.
در حالی که زمینلرزهها معمولا چند ثانیه یا حداکثر چند دقیقه طول میکشند، ماه لرزههای کم عمق می توانند برای چند ساعت یا حتی کل یک بعدازظهر ادامه داشته باشند.
بررسیها نشان می دهد که ماهلرزهای شبیه به نمونه دهه ۱۹۷۰ میلادی می تواند هرگونه ساخت و ساز فرضی آینده در ماه را نابود کند.