ايتنا - اولین فیلم سعودی در شهر هوشمند نئوم

سال‌ها است که داستانی در عربستان سعودی سینه به سینه نقل می‌شود. روایت است که یک بازرگان جوان تنباکو تنها در صحرا سفر می‌کرد که گروهی راهزن به او شبیخون می‌زنند. او بدون شتر، غذا و هرگونه وسیله محافظت از خود، تنها به راه می‌افتد و برای بقا تلاش می‌کند. وقتی به نظر می‌رسد که شرایط از این بدتر نمی‌شود، متوجه می‌شود که گرگی او را تعقیب می‌کند.

به گزارش نشنال نیوز، این داستان دستمایه «در دل شن»، فیلم جدید مو العطیوی، فیلمساز جوان سعودی، شده و اولین فیلم سعودی است که به‌طور کامل در نئوم فیلمبرداری شده است.

این فیلم در هفته جاری در جشنواره فیلم العین در امارات متحده عربی به نمایش درآمد و نخستین اکران سینمایی آن در ۱۵ فوریه است، اما تا اکران عمومی آن مدت زیادی باقی مانده است. این فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم دریای سرخ در سال ۲۰۲۲ برنده جایزه هیئت داوران شد.

«در دل شن» اقتباسی از داستان اصلی است‌ــ اصنام ۲۳ ساله تصمیم می‌گیرد از همراهانش جدا شود و از مسیری سریع‌تر برود، اما وقتی از شکار بازمی‌گردد می‌بیند که دو مرد دارند بارهای روی شترش را جست‌و‌جو می‌کنند.

فیلم روایتی آشنا از بقا به سبک جک لندن دارد. اصنام سعی می‌کند غذا بیابد، زمین را برای یافتن آب می‌کند، چوب‌ها را به هم می‌مالد تا آتش روشن کند. و سپس، گرگ از راه می‌رسد و طولی نمی‌کشد که بین آن دو رابطه‌ای شکل می‌گیرد که وجه متفاوتی از انسان و حیوان را نشان می‌دهد.

العطیوی می‌گوید: «نلسون، گرگ مرکز هورکای مجارستان، تا روز سوم فیلمبرداری به بخشی جدایی‌ناپذیر از گروه بازیگران تبدیل شد. وقتی آخرین صحنه‌اش را فیلمبرداری کردیم، همگی جای خالی‌اش را حس کردیم.»

گرگ تمام صحنه‌هایی را که حضور دارد از آن خود می‌کند و با پس‌زمینه شن و ستون‌ صخره‌ها، این شاید زیباترین فیلمی باشد که در عربستان سعودی ساخته شده است.

برجسته‌ترین بخش «در دل شن» مناظر فیلم است که در تبوک در نئوم فیلمبرداری شده است. دشوار می‌شود بودجه این فیلم را تصور کرد، زیرا هر صحنه شکوه و عظمت خاصی دارد.

العطیوی فیلمسازی است که به جزئیات اهمیت می‌دهد. «در دل شن» با تمرکز روی موسیقی، مردم و سنت‌ها، مانند نامه‌ای عاشقانه از عصری دیگر به سعودی‌ها است. حتی در لحظاتی که ضرب‌آهنگ فیلم کند می‌شود، عناصری شگفت‌انگیز وجود دارد.

به‌عنوان مثال، مردها تلماسه‌ها را رصد می‌کنند تا متوجه جهت باد شوند. این‌جا است که روشن می‌شود این فیلم را مردی ساخته که مشتاق است فرهنگش را در عرصه‌ای بزرگ‌تر بشناساند و فیلمی بسازد که ۶۰ درصد بازیگرانش سعودی‌اند و دو تهیه‌کننده زن سعودی دارد، و با قبیله عطیه در آن منطقه از نزدیک کار کرده است تا میراث فرهنگ بادیه‌نشینی را به تصویر بکشد.

این فیلم بر مبنای فقط یکی از داستان‌های واقعی صحرا است، بی‌تردید یکی از هزاران داستانی که هنوز روایت نشده‌اند.