ایتنا -  بررسی جدیدی نشان می‌دهد که ممکن است یک گیتی «آینه تاریک» در گیتی ما وجود داشته باشد که اتم‌ها در آن شکل نگرفته‌اند.

نوعی مشاهده‌ناپذیر از ماده به نام ماده تاریک، همچنان یکی از بزرگ‌ترین اسرار در کیهان‌شناسی به شمار می‌رود. تحقیقات جدید دانشمندان این احتمال را مطرح می‌کند که این ماده عجیب و مرموز، احتمالا از یک «جهان آینه‌ای تاریک» ناشی می‌شود که از آغاز شکل‌گیری زمان با گیتی ما مرتبط بوده است.

دانشمندان در این مقاله این پرسش را طرح می‌کنند که آیا ممکن است گیتی ماده‌ تاریک آینه‌ای، بازتاب گیتی خود ما باشد با این تفاوت که قوانین فیزیک در آن به شکل دیگری در جریان است؟ به گفته آن‌ها این نظریه، ممکن است فراوانی ماده تاریک در عالم و همچنین نادیدنی بودن آن را توضیح دهد.

ماده تاریک، ماده‌ای مرموز و ناشناخته است که به گفته پژوهشگران بخش عمده‌ای از جرم گیتی را تشکیل می‌دهد. به بیان ساده، به ازای هر یک کیلوگرم ماده معمولی، تقریبا پنج کیلوگرم ماده تاریک در عالم وجود دارد. واقعیت این است که ماده تاریک، با نور یا ماده معمولی برهمکنشی ندارد و تنها راهی که دانشمندان می‌توانند، وجود آن را تشخیص دهند، اثر گرانشی ظریف آن بر ماده معمولی است که خود را در حرکت ستارگان در کهکشان‌ها و یا رشد ساختارهای فوق‌العاده عظیم در کیهان نشان می‌دهد.

از آنجایی که ماده معمولی و ماده تاریک بر اساس قوانین مختلفی عمل می‌کنند، ممکن است به نظر برسد که یکی از آن‌ها به طور کامل بر دیگری غالب است اما واقعیت این است که این دو نوع ماده را با وجود تفاوت بین آن‌ها، می‌توان با یکدیگر مقایسه کرد.

از این رو دانشمندان در مقاله‌ای که در روز ۲۲ ژانویه (۲ بهمن) در نسخه پیش از چاپ آرکایو منتشر شده است، می‌گویند ممکن است نوعی پیوند پنهان بین آن‌ها وجود داشته باشد. به گفته محققان، برای هر فعل و انفعال فیزیکی در ماده معمولی، آینه‌ای از آن در دنیای ماده تاریک وجود دارد و این ممکن است بیانگر وجود نوع جدیدی از تقارن در طبیعت باشد که جهان عادی و ماده تاریک را به یکدیگرمتصل و مرتبط می‌کند.

این تقارن، همچنین به توضیح اینکه چرا ماده تاریک و ماده معمولی تقریبا فراوانی یکسانی دارند کمک می‌کند. در این مقاله، محققان به یک تطابق اتفاقی عجیب دیگر نیز اشاره می‌کنند. در فیزیک ماده معمولی، یک نوترون و پروتون تقریبا جرم یکسانی دارند، که آن‌ها را قادر می‌سازد به یکدیگر متصل شوند و اتم‌های پایداری را تشکیل دهند. اگر یک پروتون، تنها کمی سنگین‌تر می‌بود، کاملا ناپایدار می‌شد و تنها ظرف چند دقیقه فرومی‌پاشید و تشکیل اتم را غیرممکن می‌کرد. در چنین سناریوی خیالی و فرضی، جهان به شکل دریایی از نوترون‌های شناور و آزاد درمی‌آمد.

محققان می‌گویند که چنین کیهان فرضی شکست خورده‌ای، ممکن است در نسخه‌ آینه‌‌ای ماده تاریک از گیتی ما در واقعیت وجود داشته باشد. بر این اساس، چینش خاصی از قوانین فیزیک، منجر به تولید پروتونی شده است که جرم آن تقریبا برابر با یک نوترون بود. شاید در آینه ماده تاریک، این چینش خاص از قواعد فیزیک، به گونه‌ای متفاوت انجام ‌شده باشد، که سبب شده است، «پروتون تاریک» از بین برود و دریایی از «نوترون‌های تاریک» را از خود به جا بگذارد - چیزی که ما آن را به عنوان ماده تاریک در نظر می‌گیریم.