در اعماق مغز یک نیروگاه تصمیمگیری نهفته است: قشر جداری خلفی یا همان PPC. این قشر فقط یک مرکز کنترل نیست، بلکه شبکه‌ای از نورون‌ها است. محققان هاروارد برخی از اسرار و نحوه کار این نورون‌ها را کشف کرده و به ما درک بهتری از نحوه تصمیمگیری می‌دهد.
به گزارش ایتنا، این مسئله که چگونه مغز برای تصمیمگیری سازماندهی می‌شود، سوالی بزرگ و اساسی است و مدارعصبی در نواحی مغز که برای تصمیم گیری مهم هستند، به خوبی شناخته نشده است.
مشاهده در پیچ‌وخم
محققان فرآیندهای تصمیم گیری در مغز موش‌ها را با مشاهده رفتار آنها در پیچ و خم‌ها مورد مطالعه قرار دادند. این موش‌ها که بسته به نشانه‌های بصری برای چرخش به چپ یا راست آموزش دیده‌اند، داده‌های رفتاری در مورد نحوه تصمیمگیری ارائه کردند.
برای مشاهده داخل مغز موش‌ها، محققان از تکنیکی به نام تصویربرداری کلسیم-2-فوتون استفاده کردند. این روش به آنها اجازه می‌دهد تا الگوهای فعالیت نورون‌ها را در PPC مشاهده کنند، و اساسا شاهد نحوه «رای دادن» سلول‌های مغزی مختلف در طول هر انتخاب باشند. سپس، بررسی کردند که چگونه نورون‌ها به هم متصل شده‌اند و اتصالات تحریکی و مهاری را کشف کردند.
تصمیمگیری در مغز موش
محققان دریافتند هنگامی که موش در پیچ و خم کاوش می‌کند، از قبل جهتی را انتخاب کرده‌است. این کار گروه‌هایی از سلول‌های عصبی را فعال می‌کند که این تصمیم را پردازش می‌کنند. گروه‌های فعال قوی‌تر می‌شوند و مسیر انتخابی را در دفعات بعدی جذاب‌تر می‌کنند.
گروه‌هایی که گزینه‌های متفاوتی را ترجیح می‌دادند، خاموش می‌شوند. این به موش کمک می‌کند تا مسیر انتخابی خود را حفظ کند.
یکی از محققین به نام دکتر لی گفت: «از آنجا که حیوان در حال یک انتخاب است، سیم‌کشی مدار عصبی ممکن است با سرکوب انتخاب‌های دیگر به تثبیت آن انتخاب کمک کند.»
چگونه مغز تصمیمات واضح می‌گیرد
وقتی تصمیم می‌گیرید، مثلاً چه چیزی برای شام بخورید، دو تیم از سلول‌های مغز باهم مبارزه می‌کنند. اینها نورون‌های "تحریکی" و "مهاری" هستند.
هنگامی که شروع به تمایل به سمت یک گزینه، می‌کنید، PPC سیگنال‌هایی را برای تقویت انتخاب شما، ارسال می‌کند. سیگنال‌ها توسط نورون‌های تحریکی تقویت می‌شوند. آنها نورون‌های دیگر را برانگیخته و باعث می‌شوند که غذای انتخابی شما جذاب‌تر به نظر برسد و تصمیم را در ذهن شما مستحکم کند.
اما PPC فقط انتخاب دلخواه شما را تقویت نمی‌کند؛ به طورفعال سیگنال‌هایی که مربوط به گزینه نیستند را سرکوب می‌کند. این سرکوب از نورون‌های مهاری ناشی می‌شود. آنها ارسال پیام مربوط به غذای جایگزین توسط نورون‌های دیگر را مهار می‌کنند که از سردرگمی جلوگیری می‌کند و به حفظ تعادل در فرآیند تصمیمگیری کمک می‌کند.
فرآیند تصمیم گیری
عوامل متعددی بر فعال شدن نورون‌ها در طول تصمیمگیری تأثیر می‌گذارد:
آنچه احساس می‌کنید: چشم‌ها، گوش‌ها، پوست و بینی شما اطلاعاتی را در مورد محیط اطراف و خودتان به مغزارسال می‌کند. این اطلاعات نورون‌های خاصی را در ارتباط با انتخاب فعال می‌کند.
آنچه آموخته‌اید: تجربیات و خاطرات گذشته، نحوه واکنش مغز شما به موقعیت‌ها را شکل می‌دهند. نورون‌های دخیل در به‌خاطر سپردن ممکن است بر اساس موقعیت‌های مشابه قبلی فعال شوند.
آنچه که باید انجام دهید: آنچه که برای رسیدن به آن تلاش می‌کنید بر روی نورون‌ها تأثیر می‌گذارد. نورون‌های مرتبط با برنامه‌ریزی، اقدام و دریافت پاداش ممکن است بسته به هدف و نتایج احتمالی انتخاب‌های شما، روشن شوند.
چه احساسی دارید: گرسنگی، تشنگی، خستگی یا هیجان، همگی می‌توانند بر تصمیمات مغز شما تأثیر بگذارند. نورون‌هایی که این حالات درونی را مدیریت می‌کنند ممکن است برای هدایت انتخاب‌ها در جهت برآوردن نیازهای شما فعال شوند.
بنابراین، وقتی در حال انتخاب هستید، مغز شما باید موارد زیادی را در نظر بگیرد. این تعامل پیچیده تعیین می‌کند که کدام نورون‌ها فعال می‌شوند و در نهایت تصمیم شما را هدایت می‌کند.
مفاهیم گسترده‌تر
این مطالعه نشان می‌دهد که سلول‌های مغزی در موش‌ها به ترتیب خاصی فعال می‌شوند و آنهایی که انتخاب‌های «اشتباه» را نشان می‌دهند، با روشن شدن تصمیم، سرکوب می‌شوند. درک این فرآیند در موش‌ها به ما کمک می‌کند تا بفهمیم که چگونه تصمیمات در انسان استحکام پیدا می‌کنند و همچنین می‌توانیم در مورد اختلالاتی مانند آلزایمر، اسکیزوفرنی و اعتیاد بیشتر بیاموزیم، جایی که انسان برای انتخاب خوب، تلاش می‌کند.
دریافت لینک صفحه با کد QR