ایتنا - دانشمندان می‌گویند سوخت دوفضاپیمای وویجر ۱ و ۲، که حدود نیم قرن پیش به فضا پرتاب شدند و تا کنون بیش از ۱۶ میلیارد کیلومتر را در پهنه کیهان پیموده‌اند، رفته رفته به پایان می‌رسد.

وویجر ۱ و ۲ بیشتر از هر کاوشگر دیگر ساخته‌شده به دست بشر توانسته‌اند از زمین دور شوند و به جمع‌آوری و ارسال داده‌ها و تصاویر بپردازند. حالا اما پس از گذشت ۵۰ سال، ارتباط آنها با زمین کمتر و محدودتر می‌شود.

در پروژه‌ای که روزگاری ۳۰۰ دانشمند ناسا روی آن کار می‌کردند، اکنون تنها ۱۲ نفر مشغول به فعالیت هستند.

آلن کامینگز، دانشمند تحقیقاتی ارشد در موسسه فناوری کالیفرنیا، که در دهه هفتاد میلادی کار بر روی ماموریت وویجر‌ها را شروع کرد می‌گوید: «وویجرها به ما دیدگاه جدیدی از منظومه شمسی بیرونی ارائه کردند، برخلاف هر چیزی که می‌توانستیم تصور کنیم. آنها در شمار ماموریت‌هایی چون تلسکوپ هابل و جیمز وب قرار دارند.»

در مجموع، این دو فضاپیما ۶۷ هزار تصویر از منظومه شمسی ما گرفتند که آخرین آن عکس «نقطه آبی کمرنگ» بود که کوچکی و حقارت زمین در مقایسه با عظمت کیهان را نشان می‌داد.

این در حالی است که کل سیستم کامپیوتری و ناوبری وویجر ۱ فقط با ۶۹.۶۳ کیلوبایت حافظه کار می‌کند. سوزان داد، مدیر پروژه وویجر، می‌گوید: «دکمه‌ای که برای باز کردن درب خودروی خود فشار می‌دهید، قدرت محاسباتی بیشتری نسبت به فضاپیماهای وویجر دارد».