ایتنا - هرچند ستارهشناسان و فیلسوفان قرنها در مورد ماهیت و مکان واقعی کهکشان راه شیری بحث کردهاند با این حال «گالیلئو گالیله»، این منجم نابغه، اولین کسی بود که ماهیت واقعی کهکشان را کشف کرد.
از کجا میدانیم که کهکشان راه شیری چه شکلی است؟
5 فروردين 1403 ساعت 4:23
ایتنا - هرچند ستارهشناسان و فیلسوفان قرنها در مورد ماهیت و مکان واقعی کهکشان راه شیری بحث کردهاند با این حال «گالیلئو گالیله»، این منجم نابغه، اولین کسی بود که ماهیت واقعی کهکشان را کشف کرد.
ما اینجا و از روی زمین، با چشمان غیرمسلح کهکشان راه شیری را مثل یک نوار درخشان در آسمان میبینیم.
هرچند ستارهشناسان و فیلسوفان قرنها در مورد ماهیت و مکان واقعی کهکشان راه شیری بحث کردهاند با این حال «گالیلئو گالیله»، این منجم نابغه، اولین کسی بود که ماهیت واقعی کهکشان را کشف کرد.
او گفت کهکشان ما از ستارههای بیشماری تشکیل شده که از زمین بسیار کوچک به نظر میرسند و ما ترکیبی از رد نور آنها را در شب میبینیم.
در اواسط قرن ۱۸ میلادی امانوئل کانت، فیلسوف بزرگ آلمانی، به درستی حدس زد که کهکشان راه شیری یک قرص چرخان از ستارگان است و چون ما جایی در درون آن قرص قرار گرفتهایم، در نتیجه کل آن در برابر چشمان ما به عنوان یک نوار ظاهر میشود.
چند دهه بعد از او، ویلیام هرشل ستارهشناس تلاش کرد تا نقشهای از کیهان ایجاد کند که موفقیت چندانی نداشت. در واقع این اوایل قرن گذشته بود که ما واقعاً شروع به جمعآوری اطلاعات درباره ماهیت واقعی کهکشان خود کردیم.
نقطه عطف این جریان زمانی بود که ادوین هابل، اخترشناس، کشف کرد که سحابی «آندرومدا» در واقع کهکشان آندرومدا است؛ یک «جهان جزیرهای» که میلیونها سال نوری از ما فاصله دارد.
بشر با این کشف پس از هزاران سال فهمید که کهکشان راه شیری تنها قرصی از ستارگان نزدیک نیست، بلکه این کهکشان در واقع خود ما هستیم.
مشاهدات کهکشانهای دیگر به ما کمک کرد تا به شکلی کهکشان خودمان را بهتر بشناسیم. بیشتر کهکشانهای دیسکی یا قرصگون، میزبان بازوهای مارپیچی و یک برآمدگی مرکزی متراکم هستند. بنابراین طبیعی است که فرض کنیم کهکشان راه شیری نیز این ویژگیها را داراست.
تهیه نقشه مستقیم کهکشان راه شیری با این حال یک کار بسیار چالشبرانگیز است. یکی از این چالشها این است که این کهکشان بسیار بزرگ است و برای مثال پهنترین نقطه از آن ۱۰۰ هزار سال نوری وسعت دارد.
از طرف دیگر چیزهای زیادی در داخل این کهکشان وجود دارد؛ بین ۱۰۰ میلیارد تا ۴۰۰ میلیارد ستاره، صدها میلیون منطقه ستارهزایی، سیارات بیشمار، سیاهچالهها، ستارههای نوترونی و خیلی چیزهای دیگر در این کهکشان کنار هم جمع شدهاند و بنابراین بررسی حتی بخشهای کوچک کهکشان راه شیری هم به منابع عظیمی نیاز دارد.
کد مطلب: 78124
آدرس مطلب: https://www.itna.ir/news/78124/کجا-می-دانیم-کهکشان-راه-شیری-شکلی