ایتنا - مجرمان سایبری همیشه راه‌های تازه‌ای برای نفوذ به سیستم‌ها، دسترسی به داده‌ها و کاشت بدافزارهای تروجان‌ را رو می‌کنند. با این اوصاف، آیا باز هم کشورهای مختلف در سرتاسر جهان می‌توانند پا به پای آن‌ها پیش برود؟ به عبارت دیگر، ریخت‌شناسی امنیت سایبری مدام و به سرعت در حال تحول است.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۳ میلادی در مجله هاروارد بیزینس چاپ شد، نشان می‌دهد که نفوذ به حفره‌های امنیتی داده‌های دیجیتال در ایالات متحده به «بالاترین سقف تاریخی» خود رسیده و در سه فصل اول از سال ۲۰۲۳ نسبت به سال قبل از آن با ۲۰ درصد رشد مواجه بوده است.

این شرایط برای سراسر جهان نیز مشابه بوده است، اما رخنه‌های سایبری به طور ویژه بر کشورهایی همچون بریتانیا، استرالیا و کانادا متمرکز بوده است. در خاورمیانه، فعالیت باج افزاری در همان بازه زمانی ۷۷ درصد افزایش یافت.

مطالب گفته شده تنها اشاره کوچکی به چشم‌انداز متغیر امنیت سایبری و سطح تهدیدات مبتلابه در کشورهای جهان است. در کنار تأثیر انسانی جرایم سایبری، خسارت‌های مالی آن نیز قابل توجه است.

دولت‌ها برای حفاظت بیشتر از داده‌ها و زیرساخت‌های خود سعی می‌کنند قوانین و سیاست‌های جدیدی وضع کنند. همچنین سازوکارهایی را پیش‌بینی کرده‌اند که از طریق آن بتوان تخلفات سایبری را گزار ش کرد و کارگروه‌هایی را در سطح ملی برای مقابله با این جرائم ایجاد کرده و می‌کنند.

اما کدام کشور در بحث امنیت سایبری پیشتاز است و کدام یک از کشورها نتوانسته‌اند از شهروندان و زیرساخت‌های ملی خود حفاظت کنند؟ 
 

پنج کشور برتر در زمینه امنیت سایبری

کدام کشورها در نقطه ضعف دارند؟