ایتنا - دانشمندان سرانجام توالی رخدادهایی را کشف کرده‌اند که احتمالا به چرخش ماه به دور زمین در میلیاردها سال پیش منجر شده است.

بسیاری از آنچه محققان درباره خاستگاه ماه و ژئولوژی آن می‌دانند، از تجزیه و تحلیل سنگ‌هایی به دست آمده که فضانوردان آپولو جمع‌آوری کردند و به طور شگفت‌آوری، تراکم بالایی از تیتانیوم را نشان می‌دهند.

پژوهشگران گمان می‌کنند که ماه در حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش زمانی شکل گرفت که جسم عظیم دیگری در منظومه شمسی به زمین برخورد کرد. ماه در ابتدا داغ بود و با یک اقیانوس سراسری از ماگما یا تفتال پوشانده شده بود.

اما اینکه ماه چگونه به شکلی در آمد که در حال حاضر وقتی در شب به آسمان نگاه می‌کنیم، شاهد آنیم، همچنان یک راز است.

هنگامی که سنگ مذاب به‌تدریج سرد شد، گوشته ماه و پوسته روشن را تشکیل داد اما در اعماق آن، به‌شدت از حالت تعادل خارج شد. در اینجا، اقیانوس ماگما به شکل مواد معدنی متراکم از جمله ایلمنیت‌ــ یک ماده معدنی حاوی تیتانیوم و آهن‌ــ متبلور شد.

اما این ماده متراکم که به داخل فرو می‌رفت، به نوعی با گوشته مخلوط و ذوب شد و به سطح بازگشت. با این حال، چگونگی و چرایی رسیدن این سنگ‌های آتشفشانی سرشار از تیتانیوم به سطح ماه ناشناخته مانده است.

هنوز مشخص نیست که آیا این ماده به یک‌باره یا به‌تدریج به شکل تکه‌های کوچک‌تر در ماه فرو رفته است.

دانشمندان هنوز به طور کامل متوجه نشده‌اند که چگونه برخی مواد سرشار از تیتانیوم که داخل ماه فرو رفته‌اند، به سمت پیدای آن‌ــ نیمکره ماه که همیشه رو به زمین است‌‌ــ‌ بالا آمده‌اند.

جف اندروز هانا، یکی دیگر از نویسندگان این مقاله، گفت: «قمر ما به معنای واقعی کلمه خود را زیرورو کرد و کاملا تغییر داد.»