ایتنا - یک بررسی جدید نشان می‌دهد که منظومه شمسی ما ممکن است به این صورت به پایان برسد که خورشید هنگام مرگ سیاراتش را خرد کند و ببلعد.

خورشید قریب به یقین با مرگش، سیارات درونی، عطارد و زهره، را خواهد بلعید. دیگر اجرام منظومه شمسی مانند قمرهای مشتری ممکن است به بیرون پرتاب و تکه‌تکه شوند.

اما فرجام زمین کمی نامشخص است. دانشمندان می‌گویند ممکن است ستاره در حال مرگمان ما را ببلعد یا اینکه جهنمی سکونت‌ناپذیر از آن به جا بگذارد.

بوریس گنسیک از دانشگاه وارویک گفت: «اینکه آیا زمین پیش از آنکه خورشید به آن برسد و آن را بسوزاند، می‌تواند به قدر کافی سریع حرکت کند یا نه، مشخص نیست، اما اگر این کار را انجام دهد زمین همچنان جو و اقیانوسش را از دست می‌دهد و مکان چندان مناسبی برای زندگی نخواهد بود.

پروفسور گنسیک عضو یک گروه از نویسندگان مقاله جدیدی است که رخدادهایی را بررسی کرد که هنگام مرگ ستاره‌های میزبان در سایر منظومه‌های سیاره‌ای، شبیه به منظومه ما و هنگام تبدیل شدن آن‌ ستاره‌های میزبان به کوتوله‌های سفید رخ می‌دهند.

این مقاله نشان می‌دهد زمانی که منظومه شمسی خودمان در پنج میلیارد سال دیگر یا بیشتر به پایان برسد، چه اتفاقی می‌افتد.

آن‌ها این کار را با تماشای «گذر»، روی سه ستاره بسیار متفاوت دوردست یا افت و کاهش مختصر درخشندگی هنگام عبور اجرام از مقابل آن‌ها انجام دادند. از آن‌ کاهش و افت نور می‌توان برای تعیین ماهیت اجرام پیرامون آن ستارگان و همچنین برای دریافتن اینکه برای بقایای اطراف یک کوتوله سفید چه اتفاقی می‌افتد، بهره برد.