مریخنورد پشتکار (استقامت) ناسا از سال 2021 در حال جمعآوری نمونههایی از مریخ بوده است، اما یکی از جدیدترین سنگهای جمعآوریشده میتواند به آن کمک کند تا به هدف خود برای یافتن شواهدی از حیات باستانی در این سیاره دست یابد.
به گزارش ایتنا و به نقل از انگجت، ابعاد نمونه مذکور 3.2 فوت در 2 فوت (97 سانتیمتر در 60 سانتیمتر) است و حاوی «امضاها و ساختارهای شیمیایی» است که ممکن است توسط حیات میکروبی باستانی میلیاردها سال پیش شکل گرفته باشد.
استقامت این سنگ را در 21 ژوئیه از جایی که زمانی یک دره رودخانهای در مریخ بود، که مدتها پیش توسط آب جاری تراشیده شده است، جمعآوری کرد. در تصاویری که از آن مخابره شده است رگههای سفید کلسیم سولفات بزرگی دیده میشود که در طول آن قرار دارند، که گویای آن است که زمانی آب از میان این صخره عبور کرده است.
مهمتر از همه اینکه بر روی این سنگ نقطههایی در ابعاد میلیمتر وجود دارد که شبیه «نقطههای روی بدن پلنگ» در سراسر نوار قرمز مرکزی آن دیده میشوند. بر روی کره زمین، زمانی که واکنشهای شیمیایی رخ دهند که هماتیت (به عنوان یکی از مواد معدنی به وجودآورنده رنگ قرمز در مریخ) به رنگ سفید تبدیل شود این لکهها میتوانند روی سنگهای رسوبی ایجاد شوند. این واکنشها ممکن است آهن و فسفات را آزاد کنند که میتواند به عنوان منبع انرژی برای میکروبها عمل کند.
«ابزار سنجشی سیارهای برای لیتوشیمی اشعه ایکس» (PIXL) در این مریخنورد مشخص کرده است که حلقههای سیاه اطراف این نقطهها حاوی آهن و فسفات هستند. با این حال، این به طور خودکار به این معنی نیست که این سنگ واقعاً میزبان میکروبهایی در گذشتههای دور بوده است.
این نقطهها ممکن است توسط فرآیندهای غیر بیولوژیکی تشکیل شده باشند، و بررسی نهایی آن بر عهده دانشمندان است. کیتی استک مورگان، معاون دانشمند پروژه، گفت: «ما در حال حاضر نمیتوانیم بگوییم که حیات را در مریخ کشف کردهایم. اما آنچه میگوییم این است که ما یک امضای زیستی بالقوه داریم، که مجموعهای از ویژگیهایی است که میتواند منشأ بیولوژیکی داشته باشد، اما به مطالعه بیشتر و دادههای بیشتری نیاز دارد».
ناسا هنوز باید نمونههایی را که استقامت جمعآوری کرده، از جمله این سنگ، را به سیاره ما بازگرداند. آنگونه که نیویورکتایمز خاطرنشان کرده است، ماموریت بازگشت نمونههای مذکور از مریخ سالها عقب افتاده است و تا سال 2040 نمیتواند این سنگها را از سیاره سرخ بیاورد. این در حالیست که از ابتدا قرار بود پرواز بازگشت در اوائل دهه 2030 انجام شود.