یک قرص ۳ پوندی پس از آنکه به‌دلیل کمک به کاهش مصرف الکل با استقبال مواجه شد، «اوزمپیک نوشیدن الکل» لقب گرفته است.

داروی موردنظر نالترکسون نام دارد، که عمدتا برای مدیریت اختلال مصرف الکل یا مصرف مواد افیونی استفاده می‌شود و از طریق کاهش ولع مصرف و احساس سرخوشی مرتبط با اختلال مصرف مواد عمل می‌کند.

این دارو اگر یک ساعت پیش از خوردن الکل مصرف شود، می‌تواند موفقیت بالایی در کاهش قابل‌ ملاحظه میزان مصرف الکل بیماران داشته باشد، زیرا به مقابله با ولع مصرف کمک می‌کند.

در سال ۲۰۲۳، سازمان جهانی بهداشت تصمیمی شاخص در زمینه سلامت عمومی اتخاذ کرد و بار ناشی از اختلال‌های مصرف الکل بر سلامت عمومی را به رسمیت شناخت و اکنون داروهای آکامپروسات و نالترکسون را برای کمک به مدیریت مشکلات نوشیدن الکل توصیه می‌کند.

بنابر اعلام این سازمان، مصرف الکل به سالانه ۳ میلیون مرگ‌و‌میر در سراسر جهان منجر می‌شود، و در ضعف سلامت میلیون‌ها نفر نقش دارد. برآورد می‌شود که نزدیک به ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان با اختلال‌های مصرف الکل زندگی می‌کنند، از جمله حدود ۱۵۰ میلیون نفر وابستگی به الکل دارند.

آنابل فنویک الیوت، روزنامه‌نگار، در مطلبی که برای نشریه تلگراف نوشت در مورد تجربه شخصی‌اش از برنامه درمانی‌ شامل مصرف نالترکسون برای کاهش مصرف الکل صحبت کرد. 

او نوشت: «وقتی ابتدا از طریق تحقیق و بعد آزمایش روی خودم متوجه شدم که این قرص به چنین شیوه شگفت‌انگیزی ساده عمل می‌کند‌ــ مثل ایبوپروفن برای سردرد‌ــ متعجب شدم که چرا این اطلاعات عمومی نیست.»

این روزنامه‌نگار آثار نالترکسون را با اوزمپیک مقایسه کرد، داروی تزریقی کاهش وزن و داروی دیابت که می‌تواند جلو اشتهای فرد را بگیرد.

«آنچه متوجه شده‌ام این است، به عقیده من، کمی شبیه اوزمپیک است اما برای افرادی که در مصرف الکل زیاده‌روی می‌کنند، نه کسانی که پرخوری می‌کنند.»

فنویک در مورد تجربه‌اش نوشت: «یک ساعت پس از اینکه قرص را برای اولین بار مصرف کردم، لیوانی شراب ریختم و از نتیجه شگفت‌زده شدم. شبیه شراب به نظر می‌‌رسید. طعم شراب را داشت. همان اثر آرام‌بخش ملایم را داشت، اما از حس سرخوشی خبری نبود. همچنان جرعه‌ای دیگر می‌نوشیدم، منتظر بودم واکنش زنجیره‌‌وار آغاز شود؛ همان که معمولا مرا به ته بطری می‌رساند، اما این اتفاق هرگز نیفتاد. یک قلپ بزرگ‌تر نوشیدم، و نیم ساعت بعد، کاری کردم که تا جایی که یادم می‌آید هرگز نکرده بود‌م‌ــ باقی‌اش را داخل سینک ظرفشویی ریختم.»

این روزنامه‌نگار می‌گوید که در دوره درمان، وقتی در رویدادهای اجتماعی شرکت می‌کرد، نوشیدنی‌هایی را که تعارف می‌شد «رد می‌کرد» زیرا «واقعا هیچ میلی نداشت».

این شیوه کاهش مصرف الکل «روش سینکلر» نامیده می‌شود، که از نالترکسون به‌عنوان کلید خاموشی برای کسانی که مشکل مصرف الکل دارند استفاده می‌کند. ایده این روش ابداعی دکتر دیوید سینکلر، که متخصص اعتیاد به الکل بود و در بنیاد مطالعات الکل فنلاند کار می‌کرد، این است که فرد در حالی که نالترکسون مصرف می‌کند به نوشیدن ادامه می‌دهد.

این دارو اولین بار در سال ۱۹۸۴ تایید شد، اما به‌دلیل مسائل مرتبط با مجوز دارو، برای پزشکان در بریتانیا دشوار است آن را تجویز کنند.

در بریتانیا، سازمان خدمات ملی سلامت (ان‌اچ‌اس) این روش درمانی را ارائه نمی‌دهد اما از طریق کلینیک خصوصی که خدمات مشاوره اعتیاد نیز ارائه می‌دهد در دسترس است.