شرکت هواپیمایی کانتاس یک قدم به کسب عنوان انجام طولانی‌‌ترین پرواز جهان نزدیک‌تر شده است، که مدیران این شرکت امیدوارند این پرواز جهان را بیش از پیش به روی استرالیایی‌ها باز کند.

توسعه «پراجکت سان‌رایز» (پروژه طلوع، Project Sunrise) شرکت هواپیمایی استرالیا تقریبا هفت سال می‌شود که در دست اجرا بوده است. برنامه پروژه این است که پروازی بی‌توقف از سیدنی به لندن و نیویورک ایجاد شود، اما هواپیمایی که برای این پرواز استفاده می‌شود تا اواسط سال ۲۰۲۶ آماده نخواهد بود.

به‌رغم تاخیرها به‌دلیل همه‌گیری کرونا و سفارش‌های ایرباس، ونسا هادسون، که پاییز گذشته به‌عنوان مدیرعامل کانتاس منصوب شد، در یک رویداد صنعت هواپیمایی در سپتامبر در آشیانه‌ای در فرودگاه بین‌المللی لس‌آنجلس (LAX) صحبت کرد و گفت این پروژه نشان‌دهنده «عطش استرالیایی‌ها برای پرواز [مستقیم] نقطه به نقطه» است.

پروازهای طولانی آتی «راهی عالی برای استرالیایی‌ها خواهد بود تا از محدودیت رها شوند و با هواپیمای ای‌۳۵۰ دنیا را ببینند».

هادسون افزود: «این پروژه جبر فاصله را به موضوعی مربوط به گذشته تبدیل خواهد کرد؛ و به ما امکان خواهد داد که از سیدنی و ملبورن مستقیم به نیویورک و همچنین مستقیم به لندن پرواز کنیم.»

هادسون همچنین گفت که پروازهای طولانی ۱۷ ساعته فعلی کانتاس از پرت به اروپا «همچنان با قوت انجام می‌شوند و اطمینان ما به پراجکت سان‌رایز را افزایش می‌دهند.»

بخشی از مرحله بعدی توسعه کانتاس بررسی روش‌هایی برای به حداقل رساندن پرواززدگی (جت‌لگ) پروازهای فوق‌‌طولانی است، از جمله تحلیل نحوه استفاده از تنظیم‌های متفاوت نور برای شبیه‌سازی زمان‌های گوناگون روز و ارائه یک «منطقه سلامت و بهزیستی» دارای نورهای مملو از رنگ آبی  که تصاویر ابرهای در حرکت آهسته، مهتاب و انعکاس آب را خلق خواهد کرد.

هادسون در رویداد فرودگاه بین‌المللی لس‌آنجلس گفت: «ما با مرکز [پژوهشی] چارلز پرکینز در سیدنی همکاری می‌کنیم تا واقعا در مورد نحوه بازنگری در تجربه آتی پرواز طولانی فکر کنیم.»

«چگونه می‌توانیم چرخه شبانه‌روزی بدن را درک کنیم؟ چگونه می‌توانیم با [تنظیم] نور در کابین، غذا، استراحت آماده شویم؟ ما قصد داریم طی هفته‌های آینده با تعدادی از مسافران همیشگی پروازها همکاری کنیم تا به ما کمک کند درک بهتری از این موضوع پیدا کنیم و تحقیق بیشتری انجام دهیم.»

دوازده فروند ایرباس ای‌۳۵۰ جدید که در ناوگان پراجکت سان‌رایز استفاده می‌شوند حامل ۲۳۸ مسافر در کابین‌های جادار با طراحی کارپژوهی‌شده (ارگونومیک) خواهند بود. مسافران سوییت‌های درجه یک از تخت ثابت فوق‌العاده پهن، و همین‌طور صندلی پشتی‌متحرک جداگانه، کمد شخصی، تلویزیون ۳۲ اینچ، و یک میز دونفره غذاخوری/کار برخوردار خواهند بود.

این هواپیما همچنین دارای ۴۰ صندلی کلاس اقتصادی ممتاز و یک کابین اقتصادی با ظرفیت ۱۴۰ صندلی خواهد بود.

در حال حاضر، شرکت هواپیمایی سنگاپور ایرلاینز طولانی‌ترین پرواز تجاری بدون توقف جهان را انجام می‌دهد، که بین سنگاپور و فرودگاه جان اف کندی در نیویورک است و بین ۱۸ تا ۱۹ ساعت طول می‌کشد. پراجکت سان‌رایز کانتاس امیدوار است که با مدت پرواز تقریبا بیش از ۱۹ ساعت، این رکورد را از آن خود کند.

این شرکت هواپیمایی در حال حاضر پروازی با یک توقف از طریق سنگاپور انجام می‌دهد، اما پروازهای پراجکت سان‌رایز به طولانی‌ترین مسیر هوایی جهان تبدیل خواهند شد. این شرکت هواپیمایی مسیر لندن‌ـ‌سیدنی، که مسافت ۱۰ هزار و ۵۷۳ مایل (۱۷ هزار کیلومتر) را طی می‌کند، «حد نهایی سفر طولانی» توصیف کرده است.

کانتاس ابتدا بویینگ ۷۷۷ایکس را برای پروازهای سیدنی به لندن و نیویورک در نظر داشت، اما تا ۱۲ فروند جت ایرباس ای‌۳۵۰-۱۰۰۰ با طراحی و مناسب‌سازی ویژه سفارش داده است.

برنامه اصلی این بود که پروازهای فوق‌طولانی در اوایل سال ۲۰۲۳ آغاز شوند، اما همه‌گیری کووید‌ـ‌۱۹ این پروژه را عقب انداخت.

این پروژه بار دیگر به‌دلیل تاخیر در تولید ایرباس به تعویق افتاد، زیرا یک نهاد نظارتی از ایرباس خواسته بود مخزن مرکزی هواپیما را بازطراحی کند، که سبب شد تاریخ رونمایی به سال ۲۰۲۶ موکول شود، که تقریبا یک دهه پس از اعلام این طرح است.

نام پراجکت سان‌رایز از پروازهای استقامت دوطلوع این شرکت هواپیمایی در دوره جنگ جهانی دوم الهام گرفته است، پروازهایی که به‌قدری طولانی می‌شدند که شاهد دو طلوع خورشید بودند.