از فضاپیمای روسی، که آخر هفته گذشته به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل شد، بویی «نامنتظره» به مشام می‌رسد.

ناسا روز یکشنبه اعلام کرد که ماموریت تامین تدارکات بدون‌سرنشین «پروگرس ۹۰»، که پنج‌شنبه صبح از قزاقستان با یک موشک سایوز به فضا پرتاب شده بود، روز شنبه به ماژول روسی پویسک در آزمایشگاه مداری رسید.

این سازمان در پستی در شبکه‌های اجتماعی گفت: «کیهان‌نوردان روسکوسموس پس از باز کردن دریچه فضاپیمای پروگرس، بویی نامنتظره حس کردند و قطرات کوچکی مشاهده کردند که این موضوع سبب شد سرنشینان دریچه پویسک به بخش روسی ایستگاه را ببندند.»

این بیانیه توضیح نداد که چه نوع بویی از فضاپیما منتشر شده است، اما وبسایت روسی اخبار فضایی «راشن‌اسپیس‌وب» (Russianspaceweb) گزارش داد که سرنشینان آن را «سمی» توصیف کرده‌اند.

منشا این بو بلافاصه مشخص نشد، اما پیش از این نیز فضاپیماهای روسی در فضا نشتی داشته‌اند.

پس از این مشاهده، دستگاه‌های تصفیه هوای ایستگاه فضایی، که از آن‌ها برای حذف کربن‌دی‌اکسید و سایر آلاینده‌ها از هوا استفاده می‌شود، و حسگرهای آلاینده جو ایستگاه را بررسی کردند.

کیفیت هوا در داخل ایستگاه فضایی در سطح طبیعی ارزیابی شد.

ناسا گفت: «درمورد سرنشینان جای نگرانی نیست و تا بعدازظهر یکشنبه، سرنشینان روی باز کردن دریچه بین پویسک و پروگرس کار می‌کنند، در عین حال سایر عملیات‌های ایستگاه فضایی طبق برنامه پیش می‌‌رود.»

در این ماموریت پروگرس حدود سه تن مواد غذایی، سوخت و تجهیزات برای سرنشینان ماموریت ۷۲ مستقر در ایستگاه فضایی ارسال شد.

فضاپیمای روسکوسموس شش ماه در ایستگاه متصل خواهد ماند و سپس برای بازگشت به جو زمین و دفع زباله‌هایی که سرنشینان در آن قرار داده‌اند ایستگاه را ترک خواهد کرد.

سرنشینان ایستگاه فضایی‌ الکساندر گوربونوف، ایوان واگنر و آلکسی اووچینین از روسکوسموس‌اند. پتیت، نیک هیگ، سونی ویلیامز و بوچ ویلمور از ناسا نیز بخشی از ماموریت ۷۲ به شمار می‌روند. ماموریت آن‌ها در بهار ۲۰۲۵ به پایان می‌رسد.

روسیه قصد دارد عملیات در ایستگاه فضایی را دست‌کم تا سال ۲۰۲۸ ادامه دهد و عملیات‌های بین‌المللی‌اش نیز تا سال ۲۰۳۰ ادامه خواهد داشت، و پس از آن ایستگاه از مدار خارج می‌شود.

سامانتا کریستوفورتی، فضانورد اروپایی، گفته است که خود ایستگاه فضایی نیز بوی «بسیار خاصی» دارد.

با اینکه فضا یک خلا بدون هوا است، سرشار از مولکول‌هایی است که وقتی انسان‌ در شرایط ایمن آن‌ها را حس می‌کند، بو دارند. فضانوردان پس از بازگشت از راهپیمایی فضایی بوهای ویژه‌ای را توصیف کردند.

یکی از این بوها، بوی شدید فلزی است. برخی آن را شبیه بوی باروت، دود جوشکاری، استیک سرخ‌شده یا «ترکیب گردو و لنت ترمز موتورسیکلت» توصیف کردند.

دان پتیت، فضانورد ناسا، پس از ماموریتی در سال ۲۰۰۳ گفت: «توصیف این بو سخت است؛ قطعا نمی‌توان آن را مانند توصیف حس چشایی یک غذای جدید که می‌گویند "مزه‌اش شبیه مرغ است" دانست. بهترین توصیفی که می‌توانم ارائه دهم این است که بویی فلزی دارد؛ یک حس فلزی نسبتا شیرین و خوشایند. این بو مرا به تابستان‌های دانشجویی‌ام برد، زمانی که با مشعل جوشکاری برای تعمیر تجهیزات سنگین ساعت‌های زیادی را در یک کارگاه کوچک صرف می‌کردم. این بو مرا به یاد دود جوشکاری خوش‌بوی شیرین می‌اندازد. بوی فضا چنین چیزی است.»