این قیر احتمالا برای ساخت نیزه‌های شکار گوزن سرخ، گراز وحشی و سایر حیوانات، و همچنین برای محافظت انسان‌های نخستین از خود در برابر گونه‌های شکارچی مانند شیر، گرگ و خرس استفاده می‌شد.

باستان‌شناسان با کشف غاری که انسان‌های نخستین حدود ۶۰ هزار سال پیش از آن استفاده می‌‌کردند، به یافته‌ای شگفت‌انگیز دست یافتند که شناختی درباره پیچیدگی انسان‌های نخستین ارائه می‌دهد.

آن‌ها کف زمین غار ونگارد، واقع در ساحل جبل‌الطارق، گودالی پیدا کردند که نئاندرتال‌ها از آن برای استخراج رزین چسبناک از گیاهان چوبی استفاده می‌کردند.

موزه ملی جبل‌الطارق، متعلق به قلمرو فرادریایی بریتانیا، در بیانیه‌ای گفت: «این نتایج بسیار حائز اهمیت‌اند زیرا سطوح پیچیده‌ای از ادراک و توانایی شناختی در نئاندرتال‌ها را نشان می‌دهند که بیانگر آن است که آن‌ها گیاهانی را که باید انتخاب می‌شدند و فرآیند صنعتی پیچیده‌ای را که برای تولید قیر لازم بود، می‌شناختند.»

پیش از این، استخوان‌ها و ابزارهایی در محوطه غار گورهام، که میراث جهانی یونسکو شناخته می‌شود، کشف شده بود.

این قیر احتمالا برای ساخت نیزه‌های شکار گوزن سرخ، گراز وحشی و سایر حیوانات، و همچنین برای محافظت انسان‌های نخستین از خود در برابر گونه‌های شکارچی مانند شیر، گرگ و خرس استفاده می‌شد. آن‌ها ممکن است با دفن کردن گیاهان پیش از حرارت دادن آن‌ها با آتش و درنتیجه با قطع دسترسی به اکسیژن رزین بدون سوختن چوب را تولید کرده باشند.