دانشمندان از مدت‌ها قبل می‌دانستند که نور گاهی اوقات می‌تواند قبل از ورود به یک ماده از آن خارج شود؛ اما این اثر اغلب به عنوان یک توهم نوری ناشی از اعوجاج [کژی] امواج توسط ماده، نادیده گرفته می‌شود.

اما این بار پژوهشگران دانشگاه تورنتو، از طریق آزمایش‌های کوانتومی نوآورانه شواهدی ارائه دادند که «زمان منفی» فقط یک ایده تئوریک نیست؛ بلکه یک پدیده فیزیکی مملوس و قابل اندازه‌گیری است که نیاز به بررسی بیشتر دارد.

اگرچه که یافته‌های این فیزیکدانان هنوز در هیچ مجله معتبر علمی منتشر نشده، اما تا همین مرحله از آزمایش‌ها نیز توجه و شک توامان دانشمندان و علاقه‌مندان در سراسر جهان را به خود جلب کرده است.

اِفرایم اشتاینبرگ، استاد فیزیک کوانتوم تجربی در دانشگاه تورنتو اذعان کرد که «این موضوع حتی برای ما نیز که با فیزیکدانان دیگر صحبت می‌کنیم یک بحث چالش‌برانگیز و دشوار است، و ما همیشه دچار سوءتفاهم می‌شویم.»

این محققان تاکید کردند که این نتایج گیج‌کننده، بیش از آن که یک تغییر اساسی در درک ما از زمان ایجاد کرده باشد، در واقع بیشتر یک خصلت عجیب مکانیک کوانتومی را برجسته می‌کند.

اگرچه که اصطلاح «زمان منفی» ممکن است شبیه مفاهیم برآمده از داستان‌های علمی تخیلی به نظر برسد، اما آقای اشتاینبرگ از کاربرد این اصطلاح دفاع کرد و امیدوار است که جرقه بحث‌های عمیق‌تری را در مورد اسرار فیزیک کوانتومی بزند.

این گروه تحقیقاتی چندین سال پیش بررسی برهمکنش‌های بین نور و ماده را آغاز کردند.
 

زمان کمتر صفر به زبان ساده

خودروهایی که پیش از ورود به تونل از آن خروج شده بودند