مطالعه پژوهشگران روی موش‌ها نشان می‌دهد ریزپلاستیک‌ها جریان خون در مغز را مسدود می‌کنند که احتمالاً با بروز سکته مغزی، بیماری‌های قلبی‌عروقی و مشکلات عصبی مانند اضطراب و افسردگی در ارتباط است.

با توجه به نفوذ ریزپلاستیک‌ها به مواد غذایی و بدن انسان‌ها، پژوهشگران تمایل دارند آسیب احتمالی این قطعات کوچک به بدن را ارزیابی کنند. یافته‌های یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که چگونه ریزپلاستیک‌ها ممکن است جریان خون در مغز را مسدود کنند.

این پژوهش به سرپرستی گروهی از پژوهشگران آکادمی پژوهشی علوم زیست‌محیطی چین در انجام شد و ریزپلاستیک‌های در حال حرکت در رگ‌های خونی مغز موش را در لحظه ردیابی کرد. این اولین‌باری است که حرکت ریزپلاستیک‌ها به این روش ردیابی می‌شود. ریزپلاستیک‌ به قطعات پلاستیکی با قطر کمتر از ۵ میلی‌متر گفته می‌شود.

پژوهشگران با استفاده از روش‌های تصویربرداری مبتنی‌بر لیزر با وضوح بالا، دریافتند سلول‌های ایمنی مملو از ریزپلاستیک در داخل رگ‌های خونی در ناحیه قشر مغز (کورتکس مغز) قرار می‌گیرند.

به گفته پژوهشگران داده‌های این پژوهش سازوکاری (مکانیسمی) را نشان می‌دهد که ریزپلاستیک‌ها با آن، به طور غیرمستقیم از راه تنظیم انسداد سلولی و تداخل با گردش خون موضعی، به جای نفوذ مستقیم به بافت، عملکرد آن را مختل می‌کنند. آن‌ها میان این انسدادها و لختگی خون شباهت‌هایی یافتند.

یافته‌های پژوهشگران نشان داد موش‌هایی که در خونشان ریزپلاستیک وجود داشت در مقایسه با موش‌هایی که در خونشان ریزپلاستیک نبود، در آزمون‌های حرکتی، حافظه و هماهنگی، عملکرد ضعیف‌تری داشتند که نشان‌دهنده وجود اختلال در عملکرد مغز آن‌ها بود.

مشخص شد احتمال کمتری وجود دارد که قطعه‌های کوچکتر پلاستیک در مقایسه با نمونه‌های بزرگ‌تر آن، انسداد ایجاد کنند.

در طول یک ماه، انسدادهای ایجادشده توسط ریزپلاستیک‌ها از بین رفتند و بیشتر رفتارهای شناختی موش‌ها به حالت عادی بازگشتند. پژوهشگران احتمال می‌دهند این مسئله با مشکلات عصبی مانند افسردگی و اضطراب و همچنین افزایش خطر سکته مغزی و بروز بیماری‌های قلبی‌عروقی مرتبط باشد.

منبع: ایرنا