پژوهشگران می‌گویند قلب آسیب‌دیده را می‌‌شود وصله زد، که تحولی بزرگ در درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی پیشرفته محسوب می‌شود.

دانشمندان بر این باورند که با ساخت وصله‌های قابل‌پیوند متشکل از بافت عضله قلب که می‌تواند به انقباض قلب کمک کند به پیشرفتی مهم در این حوزه دست یافته‌اند.

پروفسور اینگو کوتشکا، یکی از نویسندگان این پژوهش از مرکز پزشکی دانشگاه گوتینگن آلمان، گفت: «ما اکنون برای اولین بار یک بافت پیوندی زیستی کشت‌شده در آزمایشگاه داریم که این پتانسیل را دارد که عضله قلب را تثبیت و تقویت کند.»  

این بافت‌های وصله‌مانند متشکل از سلول‌هایی است که از خون گرفته شده‌اند و «برنامه‌ریزی مجدد» شده‌اند تا مانند سلول‌های بنیادی عمل کنند، به این معنا که می‌توانند به هر نوع سلولی در بدن تبدیل شوند.

در این پژوهش، این سلول‌ها به سلول‌های عضله قلب و بافت همبند تبدیل می‌شوند. آن‌ها را ژل کلاژن قرار می‌دهند و در قالبی مخصوص کشت داده می‌شوند و سپس، این بافت‌های شش‌ضلعی به غشا متصل می‌شوند. در انسان ابعاد این غشا حدود ۵ در ۱۰ سانتیمتر است.

پروفسور ولفرام هوبرتوس زیمرمان، یکی دیگر از نویسندگان این پژوهش، گفت عضله وصله‌ها ویژگی‌های قلبی چهار تا هشت ساله را دارد. او در ادامه افزود: «ما به بیماران مبتلا به نارسایی قلبی عضله جوان پیوند می‌زنیم.»

این تیم پژوهشی می‌گوید ساخت این وصله‌ها پیشرفت مهمی است زیرا اگر سلول‌های عضله قلب مستقیم داخل قلب قرار داده شوند ممکن است به رشد تومور یا بروز آریتمی (ضربان قلب نامنظم) منجر شود‌ــ که می‌تواند مرگبار باشد.

این وصله‌ها امکان افزودن تعداد بسیار بیشتری از سلول‌های عضله قلب را فراهم می‌کنند، ماندگاری بالاتری دارند و به نظر می‌‌رسد بدون خطر عوارض ناخواسته باشند.

این وصله‌ها ابتدا روی میمون‌ها و سپس، روی یک زن ۴۶ ساله مبتلا به نارسایی پیشرفته قلبی آزمایش شد. 

پژوهشگران با استفاده از سلول‌های اهدایی، بافت را ساختند و روی قلب بیمار بخیه زدند. سه ماه بعد، بیمار که وضعیتش پایدار باقی مانده بود تحت عمل پیوند قلب قرار گرفت و پژوهشگران این امکان را داشتند تا قلب برداشته‌شده را بررسی کنند. آن‌ها دریافتند که بافت وصله همچنان زنده بود و یک شبکه خونی اطرافش شکل گرفته بود.

پژوهشگران می‌گویند آثار این روش درمانی معمولا بین سه تا شش ماه بعد ظاهر می‌شود، و جایگزین پیوند قلب نیست. از این وصله‌های بافتی تاکنون برای ۱۵ بیمار استفاده شده است. 

در حال حاضر، بیش از ۶۴ میلیون نفر در جهان به نارسایی قلبی دچارند که از جمله علل این عارضه می‌توان به حمله قلبی، فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر اشاره کرد.