ايتنا - قصه استاکسنت دیگر کمی قدیمی شده و مدیران سازمانیها نیز تقریبا به فراموشی سپردهاند و فقط «استاکسنت نسخه دو» میتواند خواب مدیران را برآشفته کند.
حميدرضا سعدي بدافزار استاکس نت در تیرماه توسط یک ضدویروس بلاروسی دست چندم از روی یک نوتبوک مهندس ایرانی شناسائی گردید و بعد از آن، همه ضدویروسهای جهانی آن را شناسائی و پاکسازی کردند، و معلوم شد بیش از یک سال است که این ویروس در شبکهها حضور داشته، و ظاهرا همه ضدویروسها قرار بوده آن را شناسائی نکنند زیرا یک جاسوسافزار بوده است، و آن شرکت ضدویروس بلاروسی هم جزو بازی بزرگان نبوده است تا به او هم اطلاع دهند.
قطعا اگر آن مهندس ایرانی، نوتبوکش را به آزمایشگاه بدافزار ایمن واقع در تهران میآورد افتحار شناسائی آن ویروس توسط متخصصان ایرانی برای کشور محفوظ میماند و چنانچه تعامل خوبی بین سازمانهای دولتی با آزمایشگاه بدافزار ایمن برقرار بود میتوانستیم خیلی زودتر از آن ضدویروس بلاروسی، آن را شناسائی و پاکسازی نمائیم.
بهر حال قصه استاکسنت دیگر کمی قدیمی شده و مدیران سازمانیها نیز تقریبا به فراموشی سپردهاند و فقط «استاکسنت نسخه دو» میتواند خواب مدیران را برآشفته کند، چرا که هنوز هیچ اقدامی در جهت مقابله با جاسوسافزارها در کشور صورت نپذیرفته است و کماکان پشتوانه اصلی سازمانهای بزرگ در برابر بدافزارها همان ضدویروسهای خارجی هستند، که البته بازار فروش آنان بعد از استاکسنت پررونقتر شده است. گواه این ادعا، مملو بودن محصولات خارجی در ویترینهای فروشگاههای عرضه نرمافزار میباشد.
بهر حال این آزمایشگاه اعتقاد دارد ممکن است در مقابل میلیونها بدافزار معمولی استفاده از محصولات خارجی توجیه داشته باشد، ولی هنوز جواب قانع کنندهای از طرف محصولات خارجی به این پرسش داده نشده است که چرا باید یک ویروس مرموز بنام استاکسنت توسط یک ضدویروس کوچک بلاروسی بعد از جشن تولد یک سالگی آن ویروس شناسائی گردد؟
بحث جاسوسافزارها و نحوه مقابله با آنها آنچنان پیچیده است که میتواند حیات مجازی یک کشور را به مخاطره بیاندازد، و ما(آزمایشگاه بدافزار ایمن) دعا میکنیم که تیم طراح ویروس استاکسنت به سر عقل آمده و دیگر نسخه جدیدی انتشار ندهند و بگذارند محصولات خارجی بدون پاسخگو بودن در مقابل تهدیدات ملی کشورمان فروش خود را داشته باشند. هر چند عدم پاسخگوئی آنان نیز نتوانست مدیران سازمانها را وادار به واکنش نماید.
در پایان امیدواریم مرکز ماهر بتواند سازمانها را متقاعد نماید که در این حوزه نیاز به دانش بومی داشته و تولید ابزار جهت مقابله با جاسوسافزارها باید در داخل کشور انجام گردد.