ايتنا - مدیری به پروژه كارت هوشمند سوخت اعتقاد داشت و برای آن هزینه ‌کرد و... مدیر دیگر به آن اعتقادی ندارد و دستور به توقف آن داده، بدون اینکه دلیل قانع‌کننده‌ای برای این دستور خود داشته باشد.

مهرک محمودی - عصر ارتباط - مجریان پروژه‌های بزرگ بهترین دوره برای اجرای یک پروژه را ۴ سال برآورد می‌کنند، آنان معتقدند که هر پروژه‌ای باید در یک دولت تعریف شود و به اتمام رسد چراکه تغییر مدیریت هزینه دارد و شاید آن پروژه را متوقف کند.

به نظر می‌رسد در ایران همه پذیرفته‌اند که ممکن است پروژه‌ای را مدیری تایید و از آن حمایت کند و مدیری دیگر اصلا به آن اعتقادی نداشته باشد پس بهتر است که طول اجرای هر پروژه به یک دولت محدود شود.

از همین رو اگر پروژه‌ای به دلیل تغییر مدیری متوقف شود هیچ‌کس تعجب نمی‌کند. هیچ‌کس هم از خودش نمی‌پرسد دلیل این توقف چه بوده‌است؟ پولی که برای آن پروژه هزینه شده است چه نتیجه‌ای داشته است و چه کسی مسئولیت به ثمر نرسیدن آن پروژه را برعهده خواهد گرفت؟

تا چه حد نظرات شخصی می‌تواند در اجرای یک پروژه موثر باشد؟ آیا نباید برنامه بلندمدتی تدوین شود و هر مدیری که می‌آید و می‌رود موظف به پیروی از آن برنامه باشد؟
آیا می‌توان فقط به دلیل تغییر نظر مدیر جدید یک پروژه را متوقف کرد؟
آیا مدیران نباید در مورد پروژه‌ای که تعریف کرده‌اند و یا مانع انجامش شده‌اند پاسخگو باشند؟

هزینه پروژه‌ها از کجا تامین می‌شود؟ مگرغیر از این است که این هزینه‌ها پروژه‌های دولتی از بیت‌المال تامین می شود و همه باید در مقابل آن پاسخگو باشند!

توقف کارت هوشمند سلامت، پس از گذشت ۲ سال از تعریف پروژه و صرف هزینه‌ای نزدیک به ۷ میلیارد تومان یکی از این پروژه‌هاست.
مدیری به این پروژه اعتقاد داشت و برای آن هزینه ‌کرد و آن را زیرساخت خدمات‌رسانی بیمه‌ای تامین اجتماعی ‌دانست و مدیر دیگر به آن اعتقادی ندارد و دستور به توقف آن داده، بدون اینکه دلیل قانع‌کننده‌ای برای این دستور خود داشته باشد.

باید نهاد های نظارتی بپرسند آن مدیر قبلی چرا شروع کرد و این مدیر فعلی به ته نرسیده حیف کرد بیت‌المال را.

مسئولان فعلی نیز وقتی در مقابل این سوال قرار می‌گیرند که چرا پروژه‌ای به این عظمت که حداقل ۳۰ میلیون بیمه‌گر تامین اجتماعی را تحت پوشش خود قرار می‌داد متوقف شد، فقط به این پاسخ اکتفا می‌کنند که تغییر مدیریت هزینه دارد، نشان از آن می‌دهد که دستگاه‌های نظارتی بر چگونگی هزینه‌کرد دستگاه‌های اجرایی نظارت ندارند و آنان می‌توانند به سادگی بیت‌المال را هزینه کنند و به هیچکس پاسخگو نباشند و در نهایت هیچکس از آنان نخواهد پرسید که سرنوشت پروژه‌ای که فلان مبلغ برایش هزینه شده ‌است چه شد؟