ايتنا - كانديداها هم چند صباحي در تب و تاب انتخاب شدن عرق مي‌ريزند و پس از برگزيده شدن جمعي از آنها، هم منتخبين كم و بيش به اتاق سكوت مي‌روند، و هم بازندگان راهشان را مانند گذشته ادامه مي‌دهند.

محمود اروج‌زاده
انتخابات دوره جديد نظام صنفي رايانه‌اي تهران در پيش است.

انتخابات‌ها البته مي‌آيند و مي‌روند، همانطور كه كانديداها هم چند صباحي در تب و تاب انتخاب شدن عرق مي‌ريزند و پس از برگزيده شدن جمعي از آنها، هم منتخبين كم و بيش به اتاق سكوت مي‌روند، و هم بازندگان راهشان را مانند گذشته ادامه مي‌دهند؛ انگار كه تا چند روز پيش هيچ خبري از جار و جنجال نبوده، و امن و امان دوباره بر شهر مستولي مي‌شود. اين چرخه تكرار شونده، ظاهرا قصه هميشگي ماست.

اما اين همه واقعيت نيست، در لايه‌هاي پايين‌تر و در نتيجه اين كارزار، گفته‌ها، شنيده‌ها، برخوردها و جدال‌ها بي‌ترديد اثر خود را مي‌گذارد، كه كاهش كارآيي مجموعه، ‌از نخستين پيامدهاي آن است.

از اين جنبه اخلاقي قضيه كه(فعلا) بگذريم، نكته مهمي كه غالبا در كوران اين اتفاقات مورد غفلت قرار مي‌گيرد، و يا آنچنان جدي گرفته نمي‌شود، هدف از اين جوش و خروش‌ها براي انتخاب شدن است.
داشتن يك برنامه مشخص و مدون، از اولين ملزومات داوطلب شدن براي انتخاب است كه غالبا به محاق فراموشي مي‌رود. برنامه‌اي شفاف، واقع‌بينانه و دست‌يافتني، گام به گام، و در چارچوب اهداف ساختار يا سازمان هدف.

از اين نقطه نظر، يك اصل معقول و پذيرفتني اين است كه: اگر چنانچه يك نقشه راه مبتني بر طرح و برنامه‌اي(البته با اوصاف و شرايط ذكر شده) براي بعد از انتخابات در دست نيست، واقعا چه نيازي به حضور و صرف وقت و هزينه؟

اگر افراد و گروه‌ها واقعا برنامه‌اي براي بهبود شرايط آتي دارند، بهتر است تنها و تنها بر آن تكيه كنند، ساز و كار اجراي آن را شرح دهند، با در ميان گذاشتن اعتبار، تضمين‌هاي پايبندي به برنامه را برشمارند، و گام به گام پيشبرد اهداف خود به صورت زمان‌بندي‌شده و برپايه برنامه موردنظرشان را ذكر كنند. رسانه‌هاي تخصصي براي اين كار آماده‌اند.
اما شايسته است درگيري‌ها و مجادلات شخصي به اتاق‌هاي كار و اندروني‌ها منتقل شود.

پس لطفا برنامه‌هاي خود را رو كنيد. صد البته اگر داريد!