ايتنا - برندگان دوره سوم هستند که می‌توانند با عملکرد خود منتقدان سازمان را اگر نه موافق بلکه به مخالف سازمان تبدیل نکنند.

مجتبي محمودي
همزمان با روز برگزاری انتخابات سومین دوره انتخابات سازمان نظام صنفی رایانه‌ای در هنگامه‌ای که رقابت میان دو گروه، تبدیل به کارزار مرگ‌آور شده بود، نوشتم فارغ از اینکه پیروز این میدان چه گروه یا دسته‌ای باشد، در زمانه‌ای که مدار قدرت در فضای اجتماعی‌مان بر رادیکالسیم فکری است شاهد مرگ اصلاح‌طلبی هستیم.
اما اینکه اصلاح‌طلبی در سازمان خواهد مرد یا زنده می‌ماند به عملکرد راه یافتگانی بستگی دارد که بخشی از منازعه پیشین بوده‌اند.

از همین‌رو معتقدیم در صورت مقایسه کلی انتخابات اخیر(دوره سوم) سازمان نظام صنفی که جدل‌ها و مناقشه‌های بسیاری به همراه داشت و حتی به شمارش مجدد آرا نیز رسید با دوره دوم انتخابات سازمان قطعا به شباهت‌ها و تفاوت‌های آشکار و معناداری می‌رسیم که عدم توجه به آن چالش جدی برای هویت سازمان به‌وجود خواهد آورد.

گرمای انتخابات دوره دوم سازمان نظام صنفی بیش از اینکه به نقش و رفتار انتخاباتی گروه موافقان هیئت مدیره دوره اول بستگی داشته باشد، ماحصل انتقادهای کسی بود که به ناگاه در قامت یک منتقد تمام عیار ظاهر شده بود. البته با رعایت جانب اعتدال.

پس از گذشت سه سال از آن زمان در فضای رخوت‌افزای اجتماعی که در آن به سر می‌بریم انتخابات دوره سوم سازمان پدیده‌ای بود مشابه دوره گذشته اما فراتر از آنچه که می‌باید بود.
اگرچه دو گروه رقیب در دو بی‌نهایت رفتاری قرار گرفته بودند اما واقعیت‌های درون گروهی نشان از شباهت‌هایی داشت و دارد که بنا به شرایط به‌وجود آمده آنها را ناگزیر در بی‌نهایت رفتار انتخاباتی قرار داده بود.
طبیعی بود وقتی آتش را پیش از انتخابات اینچنین با باد انتقاد برافروخته کنیم در نهایت همانی می‌شود که همگان خاطره یا تجربه بزرگ‌تری از آن در ذهن دارند، نپذیرفتن آرای بیرون آمده از صندوق‌های سازمان ماحصل همان رقابت‌های آتشینی است که هر دو گروه مدعی اصلاحات در ساختار و عملکرد سازمان نه بنا به ماهیت‌شان بلکه بنا به شرایط ناگزیرشان در آن قرار گرفتند.

از همین‌رو در زمانه‌ای که اعتدال، ناتوانی، و اصلاح‌طلبی، مخالف‌خوانی معنا می‌شود، قطعا برندگان دوره سوم هستند که می‌توانند با عملکرد خود منتقدان سازمان را اگر نه موافق بلکه به مخالف سازمان تبدیل نکنند.

سه سال زمان کمی نیست. زمانی برای ارج نهادن به منتقدان.