ایتنا- شاید اگر اطلاع‌رسانی کاربران کانال‌های ارتباطی مانند فیس‌بوک و توییتر، در سکوت مطلق روزهای اول رسانه‌های دولتی نبود، فاجعه‌ انسانی دیگری در مناطق زلزله‌زده اتفاق می‌افتاد.

شبنم کهن‌چی - به خاطر دارم چند سال پیش به کاربرانی که عضو شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر و فیس‌بوک بودند به چشم «اغتشاش‌گر» نگاه می‌شد.

حتی در مقطعی، برخی از فعالان این شبکه‌ها برای ارائه توضیح در مورد فعالیت‌شان فراخوانده شدند.

بعدتر که اوضاع آرام شد، یکی از مسئولان در مصاحبه با رسانه‌ها دلیل فیلتر بودن شبکه‌های اجتماعی را «نداشتن فرهنگ» استفاده از این شبکه‌ها از سوی کاربران ایرانی عنوان کرد. 
در پی این اظهار نظر، استفاده از VPN و فیلترشکن نیز «جرم» اعلام شد.

طی این سال‌ها هر چقدر کاربران فعال شبکه‌های اجتماعی در باب مزیت‌های این شبکه‌ها نوشتند و گفتند، انگار سودی نداشت. 
تنها قدمی که برداشته شد، اعلام این مطلب بود: «عضویت در شبکه‌های اجتماعی منع قانونی ندارد».

به نظر می‌رسید این اظهار نظر شگفت‌انگیز از سوی کسانی که شبکه‌های اجتماعی را خانه فساد و توطئه می‌دانستند، در کنار اطلاع رسانی کاربران شبکه‌های اجتماعی در قالب مقالات و نوشته‌های کوتاه و بلند در وبلاگ‌ها و سایت‌ها و حتی رسانه‌های مکتوبی مانند روزنامه‌ها، نشان از تغییر تفکر حاکم داشت. 
بگذریم از اینکه همچنان این شبکه‌ها فیلتر باقی ماند.

بسیاری از کاربران منتظر بودند طی زمان کوتاهی فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی برداشته شود.

اما این اتفاق نیفتاد؛ بنا به هر دلیلی، از بی‌میلی به پذیرفتن حقیقتی که تمام این سال‌ها کتمان شده بود گرفته تا ناتوانی در مدیریت اطلاع رسانی صحیح و شفاف از کانال‌های رسمی.

ادامه فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی پس از اتفاق تلخی که ۱۱ روز پیش در آذربایجان افتاد و واکنش کاربران این شبکه‌ها، دلیلی تازه برای تایید این بی‌میلی است.

در جریان کمک رسانی به هموطنان زلزله‌زده آذربایجان، رسانه‌های جمعی و سنتی یا توان اطلاع رسانی در شرایط بحرانی را نداشتند یا از سیاستی پیروی می‌کردند که اولویتی دیگر داشت و اگر هم هیچ کدام از این مسایل درست نباشد، قدرت همراه شدن با رسانه‌های اجتماعی آنلاین را نداشتند.

در بی خبری مطلقی که روزهای اول بر صداوسیمای دولتی کشور، حاکم بود، چه کسانی بیرق اطلاع رسانی و کمک به مردم زلزله‌زده را دست گرفتند؟

به زعم یکی از آقایان مسئول، کاربران «بی فرهنگی» که به خاطر استفاده از VPN «مجرم» هستند و در خانه «فساد» و «فتنه» فعالیت می‌کنند؛ کاربران توییتر و فیس‌بوک.

کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی در عمل نشان دادند که استفاده از این شبکه‌ها به خاطر فراگیری و سرعتی که در انتشار دارند، چه اندازه می‌تواند مثمر ثمر باشد.

حالا باید از مسئولان در نهادهای متنوع مدیریتی که بر فعالیت‌های اینترنتی کاربران نظارت دارند و تشخیص می‌دهند چه سایتی برای کاربران ایرانی مفید است یا نیست، دوباره پرسید: آیا هنوز وقت آن نرسیده محدودیت دسترسی به شبکه‌های اجتماعی برداشته شود؟