ایتنا - مدیران فاوا برای تنویر افکار عمومی بایستی خود را ملزم به تعامل و پاسخگویی به رسانه‌ها بدانند و پاسخگوی سوالات تمام خبرنگاران باشند تا رسانه‌ها نیز با انعکاس مشکلات و نقطه‌نظرات آنها نقش دیده‌بانی خود را حفظ کنند.

راحله میرخانی
عصر ارتباط - نشریات بازوی رسانه‌ای روابط عمومی‌ها محسوب می‌شوند اما متاسفانه متولیان فاوا در کشور گویا اعتقادی به این مهم ندارند و به همین جهت نگاه‌شان به کارکرد رسانه باید مورد بازبینی و بازسازی قرار گیرد.
شاید برای خوانندگان هم جالب باشد که بدانند برخی از کارگزاران‌ فاوا در دولت تدبیر و امید حتی حاضر به پاسخگویی به رسانه‌ها که رکن چهارم دموکراسی محسوب می‌شوند، نیستند و به دنبال ایجاد حاشیه امنی برای خود، تنها به مصاحبه با تعداد انگشت‌شماری خبرنگار گزینشی بسنده می‌کنند.

نگاهی به نقطه‌نظرات قدیمی‌ترین همکاران روزنامه‌نگارم در حوزه IT که در رسانه‌های مستقل کار می‌کنند (در همین صفحه) موید رفتار نابجا و ناشایست اکثر متولیان فاوا و روابط عمومی‌های آنها است. حال آن که آنها به نوعی مهم‌ترین منابع اطلاعاتی در زمینه ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور هستند و باید مردم را از روند توسعه و کم و کیف حوزه ICT آگاه کنند.
به نظر می‌رسد وجود افراد با رشته‌های تحصیلی نامرتبط و فاقد تجربه موثر در مسندهای مهمی همچون روابط عمومی‌ها یکی از مهم‌ترین معضلات کنونی سیاست‌های اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی متولیان حوزه آی‌تی کشور باشد.

روابط عمومی باید همچون پل ارتباطی میان سازمان و مخاطبان باشد اما ظاهرا پایه‌های این پل در حوزه آی‌تی پوسیده و در حال ریزش است.
در این میان مهم‌ترین مدعیان تولی‌گری در حوزه آی‌سی‌تی، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و شورای عالی فضای مجازی هستند، هرچند نهادهای اسما فعال دیگری نیز در این حوزه وجود دارند که در نوعی زندگی نباتی بسر برده و فقط هستند که باشند! این بدان معناست که این نهادها وجود دارند اما از منظر رسانه‌ای تعطیل هستند.

شاید روابط عمومی‌های فاوا ندانند که برگزاری نشست‌های مطبوعاتی و خبری ابتدایی‌ترین نوع تعامل با رسانه‌ها است، بنابراین در بسیاری از موارد دیده شده که برخی مدیران تصور می‌کنند برگزاری صرف و سالانه یک نشست خبری و یا برگزاری نشست‌های موسوم به هم‌اندیشی با تعداد محدود و گزینش‌شده‌ای از خبرنگاران، به معنای اعلام عملکرد واقعی و تعامل با رسانه‌ها محسوب می‌شود در حالی‌که تعامل با رسانه‌ها ابعاد بسیار گسترده‌تری دارد. مدیران فاوا برای تنویر افکار عمومی بایستی خود را ملزم به تعامل و پاسخگویی به رسانه‌ها بدانند و پاسخگوی سوالات تمام خبرنگاران باشند تا رسانه‌ها نیز با انعکاس مشکلات و نقطه‌نظرات آنها نقش دیده‌بانی خود را حفظ کنند.

نکته پایانی و قابل تامل این که در مجموعه‌های دولتی برای از سیر تا پیاز همه امور بودجه خاصی در نظر گرفته و برنامه‌ریزی‌های انجام می‌شود اما به نظر می‌رسد بحث تعامل با رسانه‌ها و اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی مغفول مانده و محدود به چند برنامه تصویری پرهزینه و البته کم‌فایده شده است.