ایتنا - شرکت در نمایشگاه گیم اسپوی دوبی ۳ سال متوالی با صرف هزینه‌های میلیاردی برای چه بوده و چرا فقط تولیدکنندگان خاص اجازه حضور در غرفه ایران را داشتند و نتیجه این هزینه‌ها چه بوده است؟

زندگی در عصر ارتباطات ویژگی‌ها و شرایط خاص خود را دارد تا جایی‌ که استفاده ازابزارهای حاصل از تکنولوژی در این عصر اجتناب‌ناپذیر است، استفاده از رایانه به عنوان سمبل تکنولوژی حتی دنیای کودکان را نیز دستخوش تغییر کرده و در این بین تولیدکنندگان و طراحان بازی‌های رایانه‌ای سودهای گزافی رابه جیب می‌زنند و تنها به فکر فروش بیشتر محصولات خود هستند و گویی تنها دغدغه‌ای که ندارند آسیب‌های حاصل از استفاده از این بازی‌های رایانه‌ای است.


به گزارش خبرگزاری ایتنا از ایسنا، بازی‌های رایانه‌ای قدمتی نزدیک به ۴۰ سال دارد، با نگاهی به انبوه بازی‌های موجود در بازار درمی‌یابیم که اکثر این بازی‌ها وارداتی و محصول کشورهای دیگر، خصوصاً کشورهای غربی است که در ساخت هریک از این بازی‌ها اهدافی را دنبال می‌کنند.

در کشور ما شرکت‌هایی در این زمینه مشغول فعالیت‌اند و تولیداتی هم عرضه کرده‌اند که متأسفانه آنطور که باید پاسخگوی نیازهای نسل امروز جامعه ما نیست و باید برای این امر مهم و حیاتی، توسط مسئولان ذیربط، تدابیری اندیشیده شود.

با همه این اوصاف ضرورت وجود نهادی تنظیم کننده و ناظر در این بخش احساس می‌شد که سرانجام در سال ۸۵ بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای تصویب شد که این بنیاد وظیفه هدایت، حمایت و برنامه‌ریزی برای سنین مختلف را در این حوزه دارد.
اما این جای سوال دارد که این ارگان تاکنون چه دستاوردی داشته است؟ کل بودجه و اعتبار هزینه شده برای بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای چقدر بوده و چگونه هزینه شده است؟ چه تعداد بازی ایرانی روانه بازارهای خارجی شده و تولیدات داخلی کدام بازی در کشور طرفدار دارد؟

نقش بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای در گسترش و اشاعه تولیدات به اصطلاح فاخر ایرانی چه بوده است؟ و به راستی کدام ارگان یا نهاد رسمی کشور نظارت علمی و اصولی بر روی فعالیت‌های بنیاد دارد؟
اینها از جمله ابهاماتی است که باید پاسخ داده شود و موضوع مهم دیگر آن است که باید شفاف شود که اعضای هیئت امنای بنیاد چه کسانی هستند و یا چگونه انتخاب شده و چه نظارتی بر فعالیت مدیر عامل بنیاد دارند؟

شرکت در نمایشگاه گیم اسپوی دوبی ۳ سال متوالی با صرف هزینه‌های میلیاردی برای چه بوده و چرا فقط تولیدکنندگان خاص اجازه حضور در غرفه ایران را داشتند و نتیجه این هزینه‌ها چه بوده است؟
و آیا تقلید کورکورانه و استفاده غیرمجاز از موتورهای ساخت بازی تولید کشورهای خارجی به عنوان ساخت بازی ایرانی و تولید محتوا محسوب می‌شود؟

با توجه به وجود مرکز رسانه‌های دیجیتال در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که همان فعالیت‌های بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای را در راستای همان اهداف برگزار می کند، آیا وجود این مرکز و بنیاد موازی کاری در یک وزارتخانه محسوب نمی‌شود؟