ایتنا - بهتر است وزارت ارتباطات به جای الزام اپراتورها برای باز گذاشتن شبکه برای اپراتورهای درخواست کننده، آنها را ملزم کند تا پوشش شبکه خود را در این نقاط افزایش دهند و رومینگ ملی تنها در بخش‌هایی که سایر اپراتورها اقدام به شبکه سازی نکرده اند مورد استفاده قرار گیرد.

عبداله افتاده- عصر ارتباط - هفته گذشته مراسم رومینگ ملی اپراتورهای همراه اول و ایرانسل پس از سال‌ها چشم انتظاری مشترکان با حضور وزیر ارتباطات و مدیران ارتباطی کشور برگزار شد. در این مراسم مسایل مهمی‌توسط رگولاتوری بیان شد که پرده از راز چندین ساله یک اپراتور برداشت.
عمیدیان هفته گذشته از درخواست ایرانسل برای پوشش ۹ هزار نقطه‌ برای تامین پوشش مشترکانش توسط همراه اول خبر داد. وی در این زمینه که این ۹ هزار نقطه در چه جغرافیایی گسترده شده جزییاتی بیشتر منتشر نکرد. وی ادامه داد: تا پایان هفته رومینگ تمام نقاط مورد نظر دو اپراتور روی هم باز می‌شوند که با اجرای این طرح ۱۱۶۹ شهر و۷۰ هزار کیلومتر از جاده‌های اصلی، فرعی و ریلی تحت رومینگ ملی همراه اول و ایرانسل قرار می‌گیرد.
آماری که رییس رگولاتوری ارایه داده کاملا مشابه با آمار پوشش همراه اول در شهرها و جاده‌ها است و این به مفهوم غالب بودن همراه اول نسبت به سایر اپراتورهاست که نتیجه می‌شود نفع ایرانسل و به خصوص رایتل با اجرای این طرح.

اما سوالی که در این بین وجود دارد این است که آیا واقعا تعهدات پوششی ایرانسل نسبت به همراه اول به این اندازه پایین است که اکنون اپراتور دوم را برای پوشش ۹ هزار نقطه وادار به کمک گرفتن از اپراتور اول می‌کند. یا اینکه ایرانسل در انجام تعهدات پوششی خود ضعیف عمل کرده و رگولاتوری هم تا به امروز برخورد جدی به منظور رفع این اشکالات نکرده است. موضوعی که بد نیست رگولاتوری پاسخی برای آن ارایه کند.
نبود پوشش در ۹ هزار نقطه شبکه ایرانسل برای اپراتوری که اکنون نزدیک به حدود ۲۷ میلیون مشترک دارد آیا منطقی است.

منتظر افزایش اختلالات باشید
براساس بررسی‌های انجام شده، در حال حاضر نحوه عمل رومینگ ملی به این شکل است که به عنوان مثال اگر سیگنال ارسالی از BTS ایرانسل در خارج از منزل یک مشترک قوی‌تر باشد، مشترک از شبکه ایرانسل استفاده می‌کند اما در صورتی که در داخل منزل سیگنال همراه اول بیشتر باشد، ارتباط مشترک به محض ورود به داخل منزل قطع می‌شود.
به این ترتیب مشترک باید برای مکالمه مجددا از شبکه همراه‌اول اقدام به شماره گیری کرده یا به منظور جلوگیری از قطع تماس در جلوی درب منزل تا زمان پایان تماس بماند و به مکالمه‌اش ادامه دهد.
به این ترتیب استفاده از رومینگ ملی در نقاطی که هر دو اپراتور همپوشانی شبکه‌ای دارند نه تنها باعث افزایش کیفیت نمی‌شود بلکه موجب افزایش اختلالات هم خواهد شد.
به زبانی فنی‌تر در طرح رومینگ ملی امکان انتقال تماس از یک BTS به BTS بعدی (هنداوور) به صورت خودکار وجود ندارد و به ناچار باید تماس قطع شود و مشترک برای مکالمه مجدد باید از طریق اپراتور جدید اقدام کند.
با توجه به اینکه ایرانسل نزدیک به ۹ هزار نقطه خارج از پوشش شبکه خود دارد و در برخی نقاط هم قطعا همپوشانی بین شبکه‌ها اتفاق خواهد افتاد، افزایش اختلالات در روزهای آینده برای مشترکان در نقاط مذکور دور از ذهن نیست.

راهکار چیست؟
براساس بررسی‌های انجام شده مشکلات طرح رومینگ ملی به خاطر موضوعاتی که به آن اشاره شد در سایر کشورها به این شکل اتفاق می‌افتد که اپراتورها برای کمک به اپراتوری که تازه وارد است و هنوز دارای شبکه‌ای نیست اقدام به ارایه رومینگ ملی می‌کنند. لذا از آنجا که شبکه‌ای وجود ندارد، همپوشانی هم رخ نداده و اختلالی نیز وجود نخواهد داشت.
راهکار مرسوم دیگر برای رومینگ ملی این است که اپراتورها با توافق فی‌مابین اقدام به ایجاد پوشش در نقاط کاملا بی‌پوشش کرده و در این نقاط شبکه‌های خود را برای یکدیگر باز می‌گذارند.
البته در این موضوع با توجه به قدمت همراه اول و ایجاد بزرگترین شبکه پوششی در کشور در طول سالیان گذشته اکنون ایرانسل و رایتل می‌توانند بدون هیچ هزینه‌ای و الزام ایجاد پوشش در برخی از نقاط، از پوشش جاده‌ای همراه اول و نقاط روستایی تحت پوشش این اپراتور بدون ایجاد اختلال برای مشترکان استفاده کنند.
اما با توجه به درخواست ایجاد پوشش برای ۹ هزار نقطه برای مشترکان ایرانسل توسط همراه اول، به نظر میرسد به زودی به دلیل همپوشانی دو شبکه در اکثر نقاط اختلالات و قطعی تماس برای مشترکان افزایش یابد.
موضوعی که شاید برخی از کاربران تلفن‌همراه کشور در روزهای گذشته متوجه آن شده و برای تماس با دیگران و یا تماس دیگران با ایشان دچار اختلال باشند.

وزارت ارتباطات به هوش باشد
با توجه به موضوعات و مشکلات فنی که در خصوص رومینگ ملی در زمان همپوشانی دو اپراتور اتفاق می‌افتد، بهتر است وزارت ارتباطات به جای الزام اپراتورها برای باز گذاشتن شبکه برای اپراتورهای درخواست کننده، آنها را ملزم کند تا پوشش شبکه خود را در این نقاط افزایش دهند و رومینگ ملی تنها در بخش‌هایی که سایر اپراتورها اقدام به شبکه سازی نکرده اند مورد استفاده قرار گیرد.
البته رگولاتوری قول داده که با ایجاد رومینگ ملی چشم از کاهش سرعت توسعه اپراتورها بر ندارد اما باید اذعان کرد که اگر رگولاتوری به صورت دقیق تاکنون اقدام به نظارت می‌کرد اکنون ایرانسل با ۲۷ میلیون مشترک درخواست پوشش ۹ هزار نقطه را برای استفاده از شبکه همراه اول را نمی‌داد.