ایتنا - آنها که در سال‌های اخیر کسب‌ و کاری راه‌انداخته بودند می‌گویند با کندی اینترنت و محدودیت دسترسی به شبکه‌های اجتماعی که بازار فروش محصولات بسیاری از زنان به‌ویژه در روستاها و شهرهای دور بود، کارشان زمین خورده است.

گنجشک‌روزی‌اند، درآمد 500 تا یک میلیون تومانی‌شان تا همین سه ماه پیش برقرار بود و خرج زندگی‌شان را در می‌آورد، لواشک و ترشی، قالی و پارچه‌ها و دمنوش و گلیم و سبزی‌هایشان را از روستاهای دور و مرزی می‌فروختند، بچه‌هایشان را به مدرسه می‌فرستادند و روزگار می‌گذراندند. از سه ماه پیش اما کسب‌وکارشان تعطیل شده، فروش‌شان به صفر رسیده و دست روی دست گذاشته‌اند تا تکلیف کندی اینترنت و فیلترینگ مشخص شود.
آنها که در سال‌های اخیر، کسب‌ و کاری راه‌انداخته بودند، می‌گویند با کندی اینترنت و محدودیت دسترسی به شبکه‌های اجتماعی که بازار فروش محصولات بسیاری از زنان به‌ویژه در روستاها و شهرهای دور بود، کارشان زمین خورده است. همه اینها در شرایطی است که براساس گزارش مرکز آمار تا سال گذشته، حدود 11 میلیون نفر از طریق شبکه‌های مجازی کسب درآمد می‌کردند که سهم اینستاگرام در کسب‌وکارها، حدود 9 میلیون نفر یعنی 83 درصد بود. مهرماه هم حمید حاج‌اسماعیلی، کارشناس حوزه کار گفته بود که پس از قطع اینترنت و فیلتر شدن برخی شبکه‌های اجتماعی حدود 350 هزار شغل آنلاین تعطیل شده است.
در گزارشی که در اواسط مهرماه از سوی سازمان نصر تهران (سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران) منتشر شد هم اعلام شد که بیش از 50 درصد از درآمد کسب‌وکارهای اینترنتی در این مدت از دست رفته است. در همین گزارش تاکید شد که 73 درصد از کسب‌وکارهایی که کمتر از 50 نیروی کار دارند، روزانه 50 میلیون تومان زیان دیدند.

در این آمارها اما زنان روستایی و عشایر فراموش شده‌اند. زنانی مثل خدیجه.
او در روستای کلاته خیج شهریار، یک گروه 12 نفره‌ای دارد که در بخش بومگردی و فروش محصولات روستایی و صنایع دستی فعالیت می‌کنند. آنها پارچه می‌بافند، مربا و لواشک و رب گوجه‌فرنگی می‌‌پزند و گیاهان دارویی، دمنوش و چای کوهی و... تهیه می‌کنند و از طریق شبکه‌های اجتماعی می‌فروشند. اقامتگاه بومگردی هم در همان روستا دارند که تا پیش از این در این موقع از سال روز خالی در هفته نداشت. از مهرماه اما دنیا بر سر این زنان خراب شده است. آنها دیگر همان حقوق یک تا دو میلیون تومان ماهانه را هم از دست داده‌اند. کسب‌ و کارشان تعطیل شده و از سال 93، هیچ‌ وقت دیگری به اندازه این سه ماه گذشته در تنگنا نبوده‌اند.

     در این باره بخوانید:
     - فقط طبقه متوسط به بالا از فیلترینگ ضرر نمی‌كنند، مردم طبقات پایین هم عاصی شده‌اند

خدیجه می‌گوید، قبلا 20 تن گوجه را رب می‌کردند و یک تن مربا می‌پختند. اما امسال حتی یک تن گوجه را هم رب نکرده‌اند: «ماهانه 40 تا 50 بار محصول را می‌فروختم و در این سه ماه یک کیلو هم نفروختم. وقتی به مشتریان پیام می‌دهیم حتی نمی‌توانند پیام ما را ببینند. مغازه‌های داخل شهر هم خریدهایشان را کنسل کرده‌اند.» به گفته او، این 12 زن، اغلب نان‌آور خانه‌اند. برخی همسر دارند و تعدادی ندارند: «شاید حقوق یک تا دومیلیون تومان برای ساکنان شهر خیلی کم باشد اما این زنان به آن هم راضی بودند و حالا همان را هم ندارند.» اقامتگاه بومگردی آنها در مهر و آبان، بالای 80 مهمان دارد اما تمام مسافران کنسل کرده‌اند: «یکی از زنان در بازار شهریار بساط کرده بود، ماموران شهرداری با او برخورد کردند و بساطش را جمع کردند. ما که نمی‌توانیم مغازه‌ای در شهر اجاره کنیم. حتی پول بیمه را نداریم بدهیم. یک عده پول دارند و کیفش را می‌کنند، ما ماندیم و به حال خودمان گریه می‌کنیم.»
 

فروش‌ها به صفر رسیده است

مشاغل بحران‌زده

سرخوردگی زنان روستایی

افزایش ترک‌تحصیل در دو ماه گذشته

از بین رفتن زندگی دیجیتال در شبکه‌های اجتماعی

فروپاشی میلیون‌ها زندگی

500،600 هزار تومان درآمد ماهانه زنان روستایی

محصولات به فروش نمی‌روند

نفس‌های آخر را می‌کشیم

پلتفرم‌های داخلی خوب کار نمی‌کنند