ايتنا - وقتی همراه به دل اخابر باز می‌گردد

یک کارشناس با بیان این که ادغام همراه اول در مخابرات بهانه‌ای برای جلب شدن نگاه‌ها به سهم "اخابر" است، گفت: این اقدام در نهایت توجیهی برای عدم موفقیت خصوصی‌سازی و تسلط دوباره دولت بر این مدیریت پر حاشیه خواهد بود.

ماجرای بازگشت دوباره همراه اول به شرکت مخابرات ایران در سال ۱۳۹۷ بیش از آن‌که ماجراجویی جدیدی برای سکانداری این دو شرکت بورسی باشد، چالشی تازه برای نشان دادن ناکام ماندن خصوصی‌سازی در سیاست‌های اصل چهل و چهار قانون اساسی است.

به گزارش ایتنا از فارس؛ ماجرای تملک مدیریت کنترلی سهام مخابرات از زمان به اصطلاح واگذاری این دارایی به بخش خصوصی همواره دغدغه دولت یازدهم و چه بسا دولت دهم نیز بوده است.

این دغدغه تا جایی پیش رفت که حتی تهدید به پس گرفتن سهام مخابرات از سوی وزیر ارتباطات نیز مطرح شد، اما در نهایت با کوتاه آمدن هلدینگ اعتماد مبین بر سر پذیرفتن گزینه‌های معرفی شده از سوی دولت برای نشستن در هیات مدیره "اخابر"؛ داستان‌ها بر سر پس گرفتن و یا پس دادن سهام مخابرات فعلاً فروکش کرد.

اکنون اما سهام‌دار عمده مخابرات قصد بازگرداندن همراه اول به عنوان اصلی‌ترین شرکت سودآور اپراتور تلفن همراه کشور به شرکت مادر را مطرح کرده است. اقدامی که شاید در سال ۱۳۹۷ محقق شود.

در این ارتباط یک کارشناس بازار سرمایه با اشاره به جایگاه هلدینگ اعتماد مبین در ترکیب هیات مدیره مخابرات معتقد است: پس از واگذاری سهام ۵۰ درصد به‌علاوه یک سهم مخابرات ایران در سال ۸۸ به کنسرسیومی به رهبری سرمایه‌گذاری اعتماد مبین، زمینه برای پدید آمدن شرکت‌های اقماری از جمله شسکام (سرمایه‌گذاری کارکنان ارتباطات و مخابرات)، اعطای استقلال مدیریتی به هیات مدیره‌های شرکت‌های مخابرات استانی و همچنین ورود شرکت ارتباطات سیار با برند همراه اول در بازار سرمایه فراهم شد.

حیدر دهقانی افزود: نگاه سرمایه‌گذاری از سوی سهام‌دار عمده ایجاب می‌کرد تا بر پایه حساب و کتاب‌های حسابداری رویه‌ای جامع و منطقی با دیدگاه سرمایه‌گذاری خود در نحوه شناسایی درآمدها و هزینه‌کردهای مجموعه مخابرات حکم فرما باشد.

وی ادامه داد: در ادامه اما با افزایش هزینه‌های ایجاد شده از سوی شرکت‌های مخابرات استانی به تبع استقلال در نحوه هزینه‌کردها و مصارف بودجه‌ای؛ سهام‌دار عمده در ازای بدهی‌ها و لزوم تسویه مطالبات خود اقدام به تجمیع دارایی‌های این شرکت‌ها در حساب‌های مالی خود کرد. به عبارتی بهتر شرکت‌های مخابرات استانی در ازای بدهی خود به سهام‌دار عمده دارایی‌هایشان را فدا کردند و این در حالی است که همچنان به سهام‌دار عمده از بابت سود تقسیمی مجامع بدهکار باقی مانده‌اند.

به این ترتیب با خالی شدن بیلان شرکت‌های مخابرات استانی از دارایی‌های جاری و غیر جاری آنچه که باقی ماند، پوسته‌ای از شرکت‌هایی است که به ظاهر ورشکسته نیستند، اما از دورن تهی شده‌اند.

به گفته دهقانی، سهام‌دار عمده اما به دلیل آن‌که سودآوری ، اصلی‌ترین سیاست آن برای ورود به صنعت مخابرات بوده با جذب منابع از شرکت‌های مخابرات استانی اقدام به سرمایه‌گذاری در حوزه‌های دیگری کرده که امروز به راحتی قابل نقد شدن نیست.

از سوی دیگر عمده دارایی‌های جذب‌شده از سوی اعتماد مبین در حالی در وثایق بانک‌ها قرار گرفته که در ازای آن چیزی دریافت نشده و تنها به بدهکارتر شدن مجموعه شرکت‌های مخابرات استانی انجامیده است.

وی ادامه داد: در این میان عدم دستیابی به تکنولوژی جدید در حوزه مخابرات و همچنین سرکوب انگیزه نیروی انسانی ماهر در این مجموعه به اصطلاح شبه دولتی باعث شده تا سها‌دار عمده در تقابل یا تعامل خود با دولت در ترکیب هیات مدیره مخابرات، به فکر ادغام و تجمیع دارایی‌ها به دلیل صرف نداشتن اعطای استقلال و عدم تمرکز بر سکان مدیریت شرکت‌های مخابرات استانی از سوی هیات مدیره‌های شش تا هفت نفره این شرکت‌ها بیفتد.

دهقانی با بیان اینکه ادغام و تجمیع مدیریت شرکت‌های مخابرات استانی در شرکت مادر با توجه به فشار سنگین پرداخت‌های هزینه‌ای به نفع هیات‌مدیره‌های پر خرج این شرکت‌ها تمام می‌شود؛ گفت: هدف از این ادغام، به ظاهر تسهیل فرایند مدیریت و تمرکز آن در شرکت مخابرات ایران از سوی سهام‌دار عمده عنوان شده است.

وی تصریح کرد: در شرکت ارتباطات سیار یا همان همراه اول اما سهام‌دار عمده در صدد خارج کردن این مجموعه از وضعیت شرکتی است، زیرا مخابرات بدون گاو شیرده‌ای به نام همراه اول سودی برای سهام‌دار عمده ندارد.

بنابراین در نخستین گام ابتدا شرکت‌های مخابرات استانی و پس از آن شرکت همراه اول بر اساس سیاست سهام‌دار عمده در مخابرات ادغام و به یک سهم تبدیل می‌شود.

دهقانی گفت: با توجه به این‌که سهام کنترلی مخابرات ایران در دست مجموعه سرمایه‌گذاری اعتماد مبین به عنوان سهام‌دار عمده قرار دارد، بنابراین با برگزاری مجمع فوق العاده سهام‌داران ابتدا این تصمیم به تصویب سهام‌دار عمده خواهد رسید. پس از آن سهام شرکت همراه اول با ارزش بازاری ۱۳ هزار و ۸۲۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومانی فعلی در مخابرات ایران با ارزش بازاری بیش از ۱۴ هزار میلیارد تومان ادغام می‌شود.

به گفته وی اتفاقی که در این زمینه رخ می‌دهد، اینکه سهام‌داران همراه اول مطابق با مصوبات و مقررات جدید، سهام ادغام‌شده خود را به ازای ارزش جاری هر سهم مخابرات تغییر خواهند داد، یعنی درست مشابه برابری ارز دلار که ما به ازای آن ریال دریافت می‌شود.

این کارشناس بازار سرمایه با بیان اینکه در فرایند ادغام سهام مخابرات و همراه اول تنها سهام‌دار عمده به دلیل تملک سهام کنترلی حرف اول را خو اهد زد، گفت: هدف اصلی در این فرآیند به جای کیفیت سیستم و افزایش کارایی فقط کسب سود از سوی سهام‌دار عمده است، کما اینکه وقتی افزایش سرمایه هم در مخابرات به تصویب می‌رسد، نه برای اجرای طرح توسعه‌ای بلکه برای تسویه اقساط وام‌های دریافت شده از سوی بانک‌ها مصرف می‌شود. تسهیلاتی که در ازای سرمایه‌گذاری ، بازگشتی نداشته و تنها هزینه محقق کرده است.

دهقانی ادغام همراه اول ،مخابرات استانی و شسکام در شرکت مادر یا همان شرکت مخابرات ایران را بهانه‌ای برای جلب شدن نگاه ها به سهم "اخابر" در بورس عنوان کرد و افزود: این اقدام در نهایت توجیهی برای عدم موفقیت خصوصی‌سازی بنگاه‌ها و تسلط دوباره دولت بر مدیریت پر حاشیه مخابرات خواهد بود.

وقتی "همراه" به دل "اخابر" باز می‌گردد