ايتنا - در اخلاق انتخاباتی

ایمان بیک - هرچه به ۱۴ مهر نزدیک‌تر می‌شویم رقابت‌ها و لابی‌ها برای سومین دوره انتخابات هیئت مدیره نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران شدیدتر می‌شود و آنچه از آن به عنوان «بداخلاقی» یا حتی بی‌اخلاقی یاد می‌کنند نمود بیشتری می‌یابد.
اما اگر رد اینگونه رفتارها را بگیری می‌بینی که همواره با شدت و ضعف وجد داشته و بسته به شرایط و زمان، نمود یافته یا استتار شده است.

اما این رفتارها در انتخابات سازمانی که دوست داریم تجربه دموکراسی حداقل در سطح صنفی باشد، توی ذوق می‌زند.

وقتی می‌گویند سازمان نظام صنفی رایانه‌ای یک نهاد مردمی است، منظورشان این است که دموکراتیک یا مردم‌سالارانه هم اداره می‌شود اما مردم‌سالاری لوازم رفتار و ادبیاتی دارد که گاه به عمد فراموش می‌شود یا چه می‌دانم شاید اصلاً شناخته شده نیست.

نمی‌دانم شما اعضای صنف فناوری اطلاعات چه احساسی دارید وقتی می‌بینید به یک عضو معترض به شیوه اداره سازمان انگ اپوزیسیون یا آنارشیست زده می‌شود.

وقتی پیش چشم شما در یک مراسم صنفی یکی از اعضا به شیوه‌ای سخیف مورد استهزا قرار می‌گیرد، یا یک نامزد انتخاباتی در روز انتخابات رفتاری زننده و تهاجمی صورت می‌گیرد یا اینکه عملاً قرارگرفتن در نقش پدرخواندگی و مدیریت در سایه، رفته رفته به برچسبی احترام برانگیز برای شخصیت‌های صنفی تبدیل شود.

نمی‌دانم چه فکر می‌کنید وقتی‌ می‌بینید یک عضو هیئت مدیره سازمان بعدها ناگهان به مخالفت سرسخت دوستانش در همان هیئت مدیره تبدیل می‌شود و زبان به اعتراض تندی می‌گشاید.

اما من به عنوان روزنامه‌نگاری که اتفاقاً به سازمان نصر، از این جهت علاقه‌مندم که سنگر و تجربه دموکراسی است صرف‌نظر از اینکه چه کسی در آن بر سر کار می‌آید این رویدادها را تلخ و هشداردهنده می‌دانم.
اگر قرار است نظام صنفی رایانه‌ای دموکراتیک اداره شود استفاده از فرآیندها و ادبیات خاص نظام‌های دموکراتیک و پرهیز از تن دادن به رواج رفتارهای مخل دموکراسی، مثل دیکتاتوری اکثریت توهین تحقیر و برچسب زذن به افراد ضرورت دارد.

از این منظر اعضای سازمان نظام صنفی رایانه‌ای اگر خواستار بقای سازمانشان هستند یا اینکه به توسعه دموکراسی علاقه دارند، باید انتخابات نظام صنفی رایانه‌ای و رفتارهای انتخاباتی را نیز به دقت پیگیری کنند.