نقش لنگرکشتی و کوسه‌ها در اینترنت ایران! ارتباطات اینترنت کشور حدود دو هفته است مختل شده و این اختلال که گفته می‌شود مربوط به قطعی کابل دریایی در ایتالیا است حدود 20 درصد ارتباطات اینترنت را تحت تاثیر قرار داده و با کندی مواجه کرده است. به گزارش مهر، قطعی مسیر کابل‌های دریایی و زمینی ارتباطات اینترنت کشور موضوع تازه‌ای نیست و هر از چندگاهی به دلایلی همچون گیر کردن لنگر کشتی، پاره شدن کابل توسط کوسه‌ها و یا حفاری وزارتخانه‌هایی چون راه و نیرو اتفاق می‌افتد. این معضل در کشور ما تا حدی با زندگی کاربران اینترنت عجین شده که کندی سرعت آن نمی‌تواند تاثیر چندانی در فعالیت‌های روزانه آنها ایجاد کند! شاید هم قطعی اینترنت برای کاربران ایرانی از آن جهت آن طور که باید حائز اهمیت نیست زیرا سرعت اینترنت در شرایط عادی هم دست کمی از شرایط قطعی آن ندارد و به همین دلیل کاربران قطعی کابل دریایی در نقطه‌ای از کشور ایتالیا و یا گیرکردن لنگر کشتی در آبهای فجیره را آنچنان که باید جدی نمی‌انگارند یا شاید هم اصلا اگر در خبرها نخوانند خیلی متوجه نمی‌شوند. قطعی‌های مکرر کابل‌های ارتباطی در حالی در کشور ما به پدیده‌ای طبیعی تبدیل شده که در زمان حاضر بالغ بر یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر در دنیا کاربر اینترنت هستند و به جرات می‌توان گفت 32 درصد جمعیت فعال دنیا به اینترنت دسترسی دارند. صرف‌نظر از میزان دسترسی فعلی اینترنت در جهان، میزان رشد این پدیده بین سال‌های 2000 تا 2008 در برخی کشورها بسیار جالب توجه است. برای مثال ضریب رشد اینترنت در کشور الجزایر 6 هزار و 900 درصد، کنگو 46 هزار درصد و سومالی 49 هزار درصد اعلام شده که این توسعه با هیچ صنعتی قابل مقایسه نیست. گفته می‌شود سرعت خطوط اینترنت در کشوری مانند کره جنوبی چهار هزار برابر بیشتر از سرعت اینترنت در کشور ما است و بعضی کشورها مانند سنگاپور پهنای باند یک گیگا - هزار مگابیت در ثانیه - یعنی 200 هزار برابر بیشتر از آنچه که امروز ما در منزل داریم را در برنامه دارند. آمار دیگر ارائه شده حجم اطلاعات مبادله شده در جهان در سال 2007 را بیش از 40 اگزابایت تخمین زده که به گفته کارشناسان این حجم اطلاعات، بیشتر از همه اطلاعات ارائه شده در طول پنج هزار سال پیش از آن است. باید توجه داشت که 40 اگزا بایت معادل چهار میلیون کتابخانه در حد و اندازه کتابخانه کنگره آمریکا - بزرگترین کتابخانه جهان- با 19میلیون جلد کتاب است که این اطلاعات در تمامی کشورها از طریق اینترنت مبادله می‌شود. ورود به فناوری اطلاعات و ارتباطی و بهره‌گیری مناسب از امکانات آن به حدی در جهان فراگیر شده که کشورهای مختلف سالانه میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری برای دستیابی به آن انجام می‌دهند و از طریق آن نیز میلیون‌ها شغل تعریف می‌شود. فناوری اطلاعات روزانه هزاران و حتی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را به سمت تولید علم و اندیشه سوق می‌دهد و به نوعی مهمترین ابزار در جهت توسعه اقتصادی، فرهنگ‌سازی، آگاهی‌رسانی و افزایش دانش محسوب می‌شود. کارشناسان معتقدند که پهنای باند اینترنت در هر کشور رابطه مستقیم با افزایش درآمد ناخالص ملی دارد و به همین دلیل امروزه هر کشوری که پهنای باند بیشتری در اختیار داشته باشد توسعه یافته‌تر و موفق‌تر است. پس در این صورت اگر بگوییم با انفجار اطلاعات و حرکت کشورها به سمت استفاده از فناوری‌های نوین، آنچه به عنوان سرمایه ناخالص ملی در هر کشور تلقی می‌شود توسعه زیرساخت‌های فناوری و ارتباطی است بیراه نگفته‌ایم. اما به نظر می‌رسد مسئولان کشور ما آنطور که باید بر اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباط آن توسعه کشور اعتقاد نداشته و به همین دلیل آنطور که باید برای رفع اختلالات و قطعی‌های کابل‌های اینترنت تلاش نمی‌کنند. این در حالی است که در شرایط فعلی وجود اینترنت از نیاز به سرویس‌های دیگر بیشتر احساس می‌شود و همانطور که قطعی برق در یک شرکتی مانند ایران خودرو و یا شرکت‌های پتروشیمی تبعات منفی بسیاری خواهد داشت قطعی، اختلال و کندی اینترنت هم می‌تواند تاثیرات زیان باری بر اقتصاد کشور تحمیل کند. با این حال این سئوال مطرح می‌شود که اگر برق کارخانه‌های بزرگ کشور برای دو هفته قطع می‌شد آیا این احساس نیاز به وجود نمی‌آمد که برای رفع این اختلال، همتی مضاعف به کار بسته شود و یا حتی برای قطعی‌های احتمالی آن اقدامات پیشگیرانه اتخاذ شود؟ به اعتقاد کارشناسان با وجودی که اقتصاد کشور وابستگی مستقیم به فناوری اطلاعات دارد اگر این تاثیر جدی گرفته نشود با نوعی عقب افتادگی در جامعه روبرو خواهیم شد که جبران آن به راحتی امکان‌پذیر نخواهد بود. به هر حال فاصله عقب‌افتادگی ما نسبت به دیگر کشورها در فناوری اطلاعات روز به روز در حال افزایش است و به نظر نمی‌رسد برنامه‌ای برای برون رفت از این چالش وجود داشته باشد. با این اوصاف بهتر آن است که مسئولان صادقانه موضع خود را نسبت به اینترنت روشن کنند و اگر اعتقادی به این فناوری دارند به راهکاری علمی برای توسعه پهنای باند و سرعت آن بیندیشند.