ایتنا - به نظر می‌رسد که برخی از قوی‌ترین پدیده‌های کیهان از جوان‌ترین ساکنان آن سرچشمه می‌گیرند.
پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۰۱:۴۷
تصویر خیره‌کننده تلسکوپ فضایی جیمز وب از ستاره‌های جوان + تصویر
به گزارش ایتنا و به نقل از اسپیس، جدیدترین تصویر کیهانی که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا (JWST) ارائه شده است، دارای فواره‌های ستاره‌ای است که از قطب‌های یک ستاره بسیار جوان منفجر می‌شوند و با سرعت مافوق صوت از فضا عبور می‌کنند.
این جت‌ها که همگی با هم Herbig-Haro 211 (HH 211) نامیده می‌شوند، در یک بخش پرانرژی از فضا به سر می‌برند که در فاصله ۱۰۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی پرسئوس قرار دارد. در این منطقه، یک پیش‌ستاره (protostar) به طور فعال گاز و غبار اطراف را می‌مکد تا بزرگتر شود، اما در عین حال موادی را به فضا پرتاب می‌کند که اخترشناسان آن را جریان دوقطبی می‌نامند.
گفته می‌شود همانطور که آن مواد در فضا فوران می‌کنند، چشم فروسرخ و تیز تلسکوپ جیمز وب نیز توانست تعامل آنها با ماده بین‌ستاره‌ای را به‌عنوان چرخش‌های درخشان و رنگارنگ ثبت کند.
گمان می‌رود که این پیش‌ستاره (که در تصویر گرفته‌شده توسط تلسکوپ جیمز وب دیده نمی‌شود) یک ستاره دوتایی باشد و احتمالاً نمایانگر آن چیزی باشد که خورشید ما در زمانی که تنها چند ده هزار سال سن و تنها ۸ درصد از جرم فعلی‌اش را داشته است.
دست‌اندرکاران تلسکوپ جیمز وب در بیانیه‌ای نوشتند: «این پیش‌ستاره در نهایت به ستاره‌ای مانند خورشید تبدیل خواهد شد».
پژوهشگران می‌گویند HH 211 یکی از جوان‌ترین و نزدیک‌ترین نمونه‌های ستاره جدیدتر است که ماده را به بیرون پرتاب می‌کند، بنابراین یک جسم ایده‌آل برای رصد تلسکوپ جیمز وب است.
این تلسکوپ با قابلیت‌های فروسرخ بی‌سابقه خود توانسته است تغییردهنده بازی برای ستاره‌شناسان باشد؛ زیرا به آنها اجازه می‌دهد از پشت پتوهای ضخیم گاز و غباری که ستارگان بسیار جوان را پوشانده‌اند، به آنها نگاه کنند.
دستیابی به چنین دسترسی به اجسام ستاره‌ای پوشیده‌شده در نهایت به دانشمندان کمک خواهد کرد تا از ساختار شیمیایی و رفتار این اجرام رمزگشایی کنند.
با مطالعه داده‌های مربوط به HH 211، جمع‌آوری‌شده توسط ابزار طیف‌نگار فروسرخ نزدیک (NIRSpec) روی تلسکوپ فضایی جیمز وب، پژوهشگران دریافتند که جت‌های ستارگان جوان بسیار کندتر و غنی‌تر از مولکول‌هایی مانند مونوکسید کربن، مونوکسید سیلیکون و هیدروژن مولکولی هستند. این در حالی است که از ستاره‌های قدیمی‌تر جت‌های سریع‌تری منفجر می‌شوند.
بر اساس یک مطالعه اخیر که مشاهدات تلسکوپ جیمز وب از HH 211 را نشان می‌دهد، دلیل اصلی این مسئله این است که امواج ضربه‌ای احاطه‌کننده ستارهٔ جوان هنوز به اندازهٔ کافی قوی نیستند که مولکول‌های جت را به اتم‌های جداگانه خرد کنند.
گفتنی است HH 211 متعلق به گروهی از اجرام است که به سرعت در حال تکامل هستند، چرخش‌های گازی تنها چند سال پس از کشف ناپدید می‌شوند و موارد جدید در مناطق به ظاهر خالی از فضا پدید می‌آیند.
کد مطلب: 77258
