این محققین امیدوارند نتایج بررسیها که در مجله علمی Science چاپ شده است بتواند آنان را به درک بهتری از چگونگی و محل ذخیره اطلاعات در مغز رهنمون کند.
Tom Mitchell از بخش آموزش ماشینی دانشگاه کارنیملون که در این پروژه شرکت داشته میگوید: «شاید از این راه بتوانیم به روشهای درمانی بهتری برای درمان اختلالات گفتاری و ناتوانی در آموختن دست پیدا کنیم.»
وی که در یک مصاحبه تلفنی در مورد نتایج این تحقیقات توضیح میداد گفت: «سؤالی که ما سعی در یافتن پاسخ آن داریم همان سؤالی است که برای قرنها ذهن بشر را به خود مشغول داشته: مغز چگونه به دانستههایش سازمان میدهد؟»
تیم وی با استفاده ازیک دستگاه تصویربرداری تشدیدی مغناطیسی (Magnetic Resonance Imaging) توانستند به تصاویر آنی از فعالیتهای مغز دست یابند.
آنان با همکاری نه تن از دانشجویان داوطلب و تصویربرداری از فعالیتهای مغزی آنها در حالی که به 58 کلمه مختلف فکر میکردند، کامپیوتر خود را کالیبره نمودند.
سپس این کامپیوتر توانست با مشاهده تصاویر اسکن مغزی افراد دیگر تشخیص دهد که آنان در هنگام تصویربرداری از مغزشان به چه کلمهای فکر میکردند.
میشل افزود: «پس از آن و در مرحله بعد تصاویر مغزی مربوط به دو کلمه جدید را به نرمافزار نشان دادیم و از آن خواستیم تا آن کلمات را تشخیص دهد.»
مرحله بعدی کار بر روی جملات است که بگفته میشل بسیار سختتر و پیچیدهتر خواهد بود. وی میگوید: «هدف بعدی که برای این فنآوری در نظر گرفتهام استفاده از آن جهت بررسی نحوه ساختاربندی فرآیند یادگیری زبان در مغز خواهد بود.»