ایتنا- شاید روزهای اول اختراع موبایل، که تنها کاربردشان صحبت کردن بود، تصور روزی که امکان عکاسی هم داشته باشند، غیرممکن مینمود!
دوربینها در گوشیهای هوشمند امروزی نه تنها به جزء جداناپذیری از این دستگاهها تبدیل شدهاند، بلکه جهان عکاسی را متحول کردهاند.
امروزه تاثیری که دوربینهای موبایل بر بازار عکاسی گذاشتهاند غیرقابل انکار است. از بین رفتن تدریجی بازار دوربینهای کامپکت و تحت تاثیر قرار گرفتن بازار دوربینهای نیمهحرفهای از آن جمله است.
تمایل گسترده کاربران به استفاده از گوشی هوشمند بهعنوان دوربین عکاسی و رشد شبکههای اجتماعی چون اینستاگرام عملا یک اکوسیستم بزرگ را برای این صنعت به وجود آورده است. اما به راستی گوشیهای هوشمند چه مسیری را طی کردهاند تا به نقطه امروزی برسند؟
تولید اولین گوشی مجهز به دوربین اولین گوشی مجهز به دوربین داخلی توسط سامسونگ تولید و در ژوئن سال ۲۰۰۰ وارد بازار کشور کره جنوبی شد. SCH-V۲۰۰ از صفحهنمایش ۵/۱ اینچی TFT و دوربین داخلی با امکان گرفتن ۲۰ عکس با رزولوشن ۳۵۰۰۰۰ پیکسل بهره میبرد که معادل ۳۵/۰ مگاپیکسل است؛ اما برای مشاهده عکسها مجبور بودید گوشی را به رایانه متصل کنید. در واقع مولفههای دوربین و گوشی به صورت جداگانه اما در داخل یک بدنه قرار داشتند.
در فضای سایبری، بحث جدی وجود دارد و برخی معتقدند اولین گوشی دوربیندار واقعی! توسط شارپ تولید و وارد ژاپن شده است. این گوشی توسط J-Phone که اکنون با نام SoftBank Mobile از آن یاد میشود در نوامبر سال ۲۰۰۰ به بازار عرضه شد. J-SH۰۴ میتوانست عکسهایی با رزولوشن ۱۱۰۰۰۰ پیکسل یا همان ۱۱/۰ مگاپیکسل بگیرد. تفاوت اصلی میان سامسونگ SCH-V۲۰۰ و این گوشی آن بود که J-SH۰۴ به شما این امکان را میداد تا عکسهای خود را بهصورت الکترونیکی ارسال کنید.
Sanyo SCP-5300 اولین گوشی دوربیندار در آمریکا در سال ۲۰۰۲، اسپرینت اولین گوشی دوربیندار را با نام Sanyo SCP-5300 وارد بازار کرد که به دوربین ۳/۰ مگاپیکسلی مجهز بود. این گوشی به فلش، کنترل میزان روشنایی، تایمر، بزرگنمایی دیجیتال و فیلترهای مختلف تجهیز شده بود.
تا پایان سال ۲۰۰۳، گوشیهای دوربیندار جایگاه خود را در بازار پیداکردند و بیش از ۸۰ میلیون گوشی مجهز به این قابلیت در سرتاسر دنیا به فروش رسید. این گوشیها از نظر میزان فروش رقیب سرسختی برای دستگاههای پخش کننده دیویدی به شمار میآمدند. خبر خوب برای خریداران آن بود که کیفیت دوربین این گوشیها بهبود و قیمت آنها نیز کاهش مییافت.
ورود Audiovoc PM۸920 با ۳/۱ مگاپیکسل اسپرینت در جولای ۲۰۰۴، دستگاه PM۸920 را روانه بازار کرد. این دستگاه، اولین گوشی در آمریکا بود که به دوربین ۳/۱ مگاپیکسل مجهز بود و میتوانست عکسهایی با رزولوشن ۹۶۰×۱۲۸۰ پیکسل بگیرد.
این دستگاه نه تنها میتوانست عکسها را بهصورت بیسیم به اشتراک بگذارد بلکه میتوان اذعان داشت که کیفیت عکسها برای پرینت گرفتن نیز مناسب بود. این گوشی از کلید اختصاصی برای گرفتن عکس و همچنین تنظیمات مختلف شامل گزینه گرفتن چندعکسی برای گرفتن ۸ عکس به صورت پیدرپی و قابلیتی برای ضبط صدای دلخواه برای شاتر بهره میبرد.
این گوشی با قیمت ۱۵۰ دلار به بازار عرضه شده بود. تا پایان سال ۲۰۰۴، گوشیهای دوربیندار گسترش یافتند و نیمی از گوشیهای فروخته شده در ۹ ماه اول سال ۲۰۰۴ از دوربین بهره میبردند و دو سوم گوشیهایی که در سه ماه سوم به بازار عرضه شدند نیز گوشیهای دوربیندار بودند. در این بازار شرکت فنلاندی نوکیا پیشتاز بود.
۲ مگاپیکسلی نوکیا با نام N90 در سال ۲۰۰۵، نوکیا N90 توقعات را از گوشی های دوربیندار افزایش داد. این گوشی نه تنها از دوربین ۲مگاپیکسلی بهره میبرد بلکه به لنز کارل زایس، فوکوس خودکار و فلش الایدی نیز تجهیز شده بود.
شاید بهترین نکته برای به خاطر آوردن این گوشی نوکیا، چرخش خاص صفحه نمایش آن بود تا بتوانید حسی همانند یک دستگاه فیلمبرداری داشته باشید.
سونی وارد میشود! رقیب اصلی نوکیا در نبرد برای تولید گوشیهایی با دوربین برتر، سونی اریکسون بود. این شرکت با بهره گیری از برند سایبرشات گوشیهایی مانند سونی اریکسون k۸۰۰i را روانه بازار کرد.
این گوشی از دوربین ۲/۳ مگاپیکسلی مجهز به فوکوس خودکار، لرزشگیر تصویر و یک فلش زنون بهره میبرد. نوکیا نیز برای تقابل با این شرکت، گوشیهایی مانند N۷۳ را با دوربین ۲/۳ مگاپیکسل وارد بازار کرد؛ اما در سال ۲۰۰۷، گوشیهای این رده به پایان کار خود رسیدند.
نوکیا N95 با دوربین ۵ مگاپیکسل سامسونگ اولین گوشی با دوربین ۵ مگاپیکسل را تولید کرد؛ اما اولین گوشی که در این محدوده واقعا محبوب شد، نوکیا N95 بود. این گوشی از قابلیتهای مختلفی بهره میبرد که البته هیچ یک به اندازه دوربین ۵ مگاپیکسلی با لنزهای کارل زایس محبوب نبودند.
این گوشی هوشمند عکسهای خوبی میگرفت و میتوانست ویدئوهایی باکیفیت ۳۰ فریم در ثانیه بگیرد. در حقیقت، ۵ مگاپیکسل برای مدت چندین سال به عنوان یک استاندارد سطح بالا برای گوشیهای دوربیندار باقی ماند. شاید ایراد نوکیا N95 را بتوان عدم تجهیز آن به صفحه نمایش لمسی دانست. درواقع داشتن یک دوربین خوب به تنهایی برای ماندن در جایگاههای برتر کافی نبود!
۸مگاپیکسلی سامسونگ در سال ۲۰۰۸، سامسونگ i8510 که با نام INNOV۸ نیز از آن یاد میشود بهعنوان اولین گوشی با دوربین ۸ مگاپیکسلی روانه بازار شد. گوشی که شاید بتوان آن را کپی برداری اشتباهی از گوشیهای سری N نوکیا دانست.
نوکیا نیز پس از این گوشی، N86 را به بازار عرضه کرد و پس از آن اولین گوشی لمسی ال جی با دوربین ۸مگاپیکسلی با نام Renoir به بازار عرضه شد. نبرد مگاپیکسلها ادامه داشت و سامسونگ نیز اولین گوشی ۱۲مگاپیکسلی به نام M۸۹۱۰ Pixon ۱۲ را در سال ۲۰۰۹ به بازار عرضه کرد که سریعا در سال ۲۰۱۰ و توسط نوکیا N8 و سونی S006 با دوربین ۱۶ مگاپیکسلی به چالش کشیده شد.
توقف افزایش مگاپیکسل دوربینها آیفون ثابت کرد قابلیتهای مهمتری نسبت به دوربین گوشی نیز میتواند در این دستگاههای هوشمند به کاربر ارائه شود. از سوی دیگر، تولید دستگاههایی باریک و جذاب نیز برای شرکتهای سازنده یکی از اولویتها محسوب میشد و نهایتا بسیاری بر این باور بودند که کیفیت دوربین چیزی فراتر از تعداد مگاپیکسلهای آن است.
ورود سه بعدیها هر دو شرکت اچ تی سی و الج ی سعی کردند با عرضه گوشیهایی با دوربینهای دوتایی ۵ مگاپیکسلی در سال ۲۰۱۱ برای گرفتن عکس یا فیلمبرداری به صورت استریوگرافیک سه بعدی، قابلیت جدیدی را در دنیای عکاسی با گوشیهای هوشمند معرفی کنند، اما به واقع هیچ درخواستی برای این تکنولوژی در بازار نبود.
آینده گوشیهای دوربیندار در حال حاضر به نظر میرسد لومیا ۱۰۲۰ بهترین گوشی دوربیندار موجود در بازار است، البته در نظر داشته باشید که اولین گوشی نوکیا که به دوربین ۴۱ مگاپیکسلی تجهیز شده بود، PureView 808 نام داشت که در سال ۲۰۱۲ به بازار عرضه شد، اما به علت استفاده از سیستم عامل منسوخ سیمبین، فروش خوبی نداشت.
ویندوزفون با توجه به نوآوریها، توجه کاربران بیشتری را به خود جلب کرد. هرچه که هست، نبرد گوشیهای دوربیندار تا پایان راه خود فاصله زیادی دارد. چیزی به عرضه سامسونگ گلکسی اس۴ زوم نمانده و از سوی دیگر عرضه سونی i1 در سال آینده میلادی نیز میتواند رقابت جدیتری ایجاد کند.