ایتنا - هوش مصنوعی در سالهای گذشته پیشرفتهای شگرفی داشته؛ ولی همین پیشرفتها، اکنون به دغدغههای اخلاقی ژرفی دامن زدهاند.
به گزارش ایتنا به نقل از technologyreview، شناسایی چهره، چالش اصلی سیاستگذاران جوامع قلمداد میشود؛ پس آیا اکنون، زمان درنظر گرفتن جوانب حقوقی این فناوری فرا نرسیده است؟
گفتنی است هوش مصنوعی در سالهای گذشته پیشرفتهای شگرفی داشته؛ ولی همین پیشرفتها، اکنون به دغدغههای اخلاقی ژرفی دامن زدهاند. اصلیترین این نگرانیها عبارت از این است که یادگیری ماشین چطور میتواند چهره افراد را در عکسها و فیلمها با دقت زیاد تشخیص دهد.
هرچند که افراد با استفاده از این فناوری میتوانند با یک لبخند، قفل گوشیشان را باز کنند؛ اما همین مسأله به معنای آن است که دولتها و سازمانهای بزرگ هم میتوانند برای سرکشی در زندگی افراد، یک ابزار جدید در اختیار داشته باشند.
سرعت رشد فناوری شناسایی چهره، مدیون پیشرفتهای اخیر در شاخهای از یادگیری ماشین معروف به یادگیری ژرف است که امروزه میتواند با دقت بسیار شگفتانگیزی به شناسایی الگوها در میان دادهها بپردازد.
شناسایی اشیاء یا چهره افراد حتی در عکسها و فیلمهایی که کیفیت بالایی ندارند، یکی از مواردی است که یادگیری ژرف کارآیی بسیار بالایی در آنها دارد. شرکتهای فناوری نیز در این میان، به استفاده از این ابزارها شتافتهاند.
گزارش بالا بیان میکند که لازم است دولتها برای بهبود قانونگذاری این فناوری پرشتاب، گامهایی کلی بردارند.
در این گزارش آمده است: «پیادهسازی سامانههای هوش مصنوعی بدون نظارت کافی، بهسرعت در حال گسترش است و مسئولیتپذیری خاصی هم در این زمینه وجود ندارد».
مطابق این گزارش، سند مزبور همچنین پیشنهاد میدهد هنگامی که سامانههای شناسایی چهره برای ردیابی افراد جامعه مورد استفاده قرار میگیرند، بهتر است به آنها اطلاعرسانی و هشدار داده شود و آنها باید از این حق انتخاب برخوردار باشند که استفاده این نوع فناوری برای آنها بهکار گرفته نشود.
کیت کرافورد (یکی از نویسندگان این گزارش) میگوید: «زمان آن فرا رسیده تا یک چهارچوب قانونی برای شناسایی چهره اندیشیده شود. ادعای «سرک کشیدن» در زندگی خصوصی مردم، نه کاری علمی است و نه اخلاقی».