ایتنا - ما برای کهکشان راه شیری سیستمی مانند مسیریابی خودکاری مانند جیپیاس نداریم و به همین دلیل ستاره شناسان باید برای تعیین موقعیت مکانی ما ر بین ستارهها و ساخت نقشه راه شیری بهصورت دستی عمل کنند.
ستاره شناسان با استفاده از ستارههای جوان و پرنوری به نام Cepheid موفق به ساخت نقشهای سهبعدی از کهکشان راه شیری شدهاند.
به گزارش ایتنا و به نقل از cnet، ما برای کهکشان راه شیری سیستمی مانند مسیریابی خودکاری مانند جیپیاس نداریم و به همین دلیل ستاره شناسان باید برای تعیین موقعیت مکانی ما ر بین ستارهها و ساخت نقشه راه شیری بهصورت دستی عمل کنند. بااینحال هماکنون ستارهشناسانی از اروپا و ایالاتمتحده در همکاری با یکدیگر موفق به ساخت مدلی سهبعدی از راه شیری بر اساس فاصله میان ستارهها شدهاند.
این پژوهش موقعیت مکانی جمعیتی از ستارهها به نام Cepheid که جوان، حجیم و جهنده هستند و روشنایی آنها بیشتر از خورشید است را مشخص کرده است. این ستاره شناسان با استفاده از دادههای آزمایش لنزینگ نوری گرانشی (OGLE) که توسط محققان دانشگاه وارساو انجام شده بود توانستند 2431 ستاره Cepheid را از میان غبار و گاز غلیظ راه شیری تشخیص بدهند و از آنها برای ساخت نقشه این کهکشان استفاده کنند.
دوروتا اسکورون بهعنوان راهبر این تحقیق در این رابطه اظهار داشت که در پروژه OGLE کهکشان راه شیری به مدت 6 سال رصد شد و 206726 عکس شامل 1055030021 ستاره از این کهکشان برداشته شد. در این میان جمعیتی از ستارگان Cepheid یافت شد که به دلیل نوسانات تابشیشان برای نقشهبرداری کیهانی بسیار مؤثر هستند. بهاینترتیب دانشمندان میتوانند چگونگی تابش این ستارهها در واقعیت و نحوه به نظر رسیدن نور آنها از زمین را مشاهده کنند. تفاوت میان این دو میتواند به ما بگوید که فاصله یک ستاره تا خورشید چقدر است.
این تیم با استفاده از این نوسان تابشی مدلی سهبعدی از کهکشان راه شیری درست کرد که تائید کننده نظریه شعلهور بودن لبههای راه شیری بود. ازآنجاییکه ستارههای Cepheid جوانتر به مرکز دیسک کهکشانی نزدیکتر هستند و ستارههای پیرتر به لبه آن نزدیکترند میتوان به سن جمعیت این ستارهها با استفاده از این مدلسازی پی برد. علاوه بر این تیم پژوهشی با شبیهسازی شکلگیری ستارهها در ابتدای کهکشان راه شیری نشان داد که این کهکشان چگونه در طی 175 میلیون سال اخیر تغییر کرده است.